Çaush Kullafi: Një histori suksesi në shërbim të arsimit

Detyrë, Përkushtim dhe Vizion,  Një histori suksesi në shërbim të arsimit

Shkruan: Çaush Kullafi,  mësues në shkollën 9-vjeçare “Vëllazërimi”

Drejtor i Gazetës " Zana e Çermenikës"

Në çdo cep të territorit të një bashkie ndodhen institucione arsimore që mbajnë mbi supe barrën më të rëndësishme të një shoqërie: edukimin e brezit të ri. Në kushtet e sotme, kjo barrë nuk mund të mbahet vetëm nga mësuesit, por kërkon vullnet, përkushtim dhe investim serioz nga pushteti vendor. Bashkitë, sipas ligjit, kanë për detyrë ndërtimin, mirëmbajtjen dhe rikonstruksionin e shkollave, kopshteve e çerdheve. Por, kur përkrah detyrës qëndron edhe përkushtimi, atëherë ndryshimi është i pashmangshëm.

Kam shkruar jo rrallë për punën e kryetarit të Bashkisë Kamëz, z. Rakip Suli,  jo për të lavdëruar, por për të dokumentuar një model drejtimi që meriton të njihet. Vizioni dhe përkushtimi i tij në drejtim të përmirësimit të infrastrukturës arsimore është kthyer në realitet të prekshëm.

Gjatë vizitave në disa shkolla në territorin e bashkisë Kamëz, kam parë  qartë që këto institucione nuk kanë të krahasuar me ç’ka  kanë qenë dikur. Janë shkolla të ndërtuara me standarde bashkëkohore, me kushte që plotësojnë çdo nevojë bazike për një mjedis të shëndetshëm dhe dinjitoz arsimor. Nuk mund të mos përmend edhe kopshtet: objekte moderne që i japin fëmijëve të vegjël gëzimin e fëmijërisë dhe prindërve sigurinë që fëmijët ndodhen në duar të kujdesshme.

Z. Suli është një drejtues që e gjen gjithmonë në zyrë me derën e hapur. E kam takuar disa herë personalisht, si krijues e si qytetar, dhe çdo herë ai komunikon hapur, me vëmendje dhe seriozitet. Në një prej bisedave tona më shprehu pengun që kishte për  shkollën dhe   kopshtin   në Babrru të vjetër, një shkollë që nga viti në vit po degradonte si objekt. 

 Pavarësisht se kryetari Suli siguroi fondin dhe realizoi projektin në bashkëpunim me një studio serioze projektimi, ndërtimi i shkollës së re në Babrru të Vjetër u pengua në mënyrë absurde nga një vendim gjykate. Është e pabesueshme që një iniciativë kaq e rëndësishme për komunitetin dhe të ardhmen e fëmijëve shqiptarë të ndalohet nga sistemi gjyqësor. Përpjekjet e vazhdueshme të kryetarit nuk mjaftuan për të ç’bllokuar këtë padrejtësi,  një shkollë që duhet të ishte sot vendi i dijes, mbeti peng i një vendimi që sfidon logjikën dhe interesin publik.

“Më dhëmb, profesor,” më tha ai. “E kam peng që nuk arritëm ta bëjmë të re atë shkollë, ashtu siç komuniteti e meriton.”

Një peng që do të rëndonte mbi ndërgjegjen e çdo drejtuesi me shpirt qytetari.

Por, kur pasioni është më i fortë se pengesat burokratike, gjithmonë gjendet një rrugë. Z. Suli vendosi të ndërhyjë për një rikonstruksion të thellë të shkollës ekzistuese, me punëtorët e specialistët  e bashkisë. Investimi nisi me përqendrimin e specialistëve ,  dhe makinerive në oborrin e shkollës, me në krye drejtorin e shërbimeve  z. Ylli Shehu. Zhurma e makinerive zëvendësoi për disa ditë zërat e fëmijëve, por kjo ishte një zhurmë shprese dhe rilindjeje.

Z. Shehu, me përkushtim të rrallë, më shprehte: “Profesor, do ta bëjmë këtë shkollë si një kukull!”. Po kështu Eralda Çerpja, nënkryetare e bashkisë Kamëz, një vajzë energjike dhe me vizion të qartë për arsimin,  në çdo moment e interesuar se si ecin punimet në këtë shkollë, jepte sigurinë që çdo gjë do shkojë bukur.

Dhe ashtu ndodhi. Në shtator, nxënësit do të gjejnë jo vetëm një ndërtesë të rikonstruktuar, por një mjedis që frymëzon, me një oborr të mbjellë me lule e pemë, ku çdo hap do të jetë një hap drejt së ardhmes.

Pas përfundimit të punimeve, e falënderova me një mesazh kryetarin për ndërhyrjen. Përgjigja e tij ishte karakteristike për një drejtues me shpirt:

“Profesor, si je? Mrekullia për mua do të ishte ta kishim bërë të re. Shkakun që nuk u bë, ju e dini. E kam peng, dhe sa të më hapet drita jeshile, do ta bëj siç duhet.”

Ky mesazh nuk është thjesht një përgjigje,  është një reflektim i asaj që do të thotë të jesh kryetar bashkie jo si privilegj, por si mision. Të jesh kryetar do të thotë të kesh barrën morale të ndryshimit për më mirë, e veçanërisht në arsim, aty ku investimi është më jetëgjati dhe më i domosdoshmi për zhvillimin e një kombi.

Në fund të ditës, ndërtesat mund të ndërtohen me beton, por arsimi ndërtohet me dashuri, përkushtim dhe vizion.

E për këtë, z. Rakip Suli e ka fituar vlerësimin e komunitetit si një prej atyre që e kuptojnë dhe e respektojnë këtë mision.

Të shkruash për kryetarin Rakip Suli, do të thotë të udhëtosh nëpër çdo vepër arsimore që ai ka ndërtuar në Kamëz, të ndalosh në çdo shkollë moderne, kopësht apo çerdhe,  në çdo kënd ku fëmijët mësojnë e rriten me dinjitet. Perlën e bukurisë natyrore, liqenin e Paskuqanit, ai e ktheu në një vepër shembull për qytetin. Nuk ke nevojë ta takosh z. Suli për të kuptuar vizionin e tij,  flasin veprat që ka lënë pas, të cilat do të jetojnë në kujtesën e brezave si dëshmi e një udhëheqjeje që punoi me mendje dhe zemër.