Ça ishte ba në ate odë burrash, ça kishin kuvendue nën mustaqe n’shilte ulun veshun n’benevreke t’bardha, tue koll e tue vjell tym tue shkund pluhnin e vetllave tue pi kafe të idhta e tue pleqnue: për hekrat e thyme t’mbetuna gërmadhë n’gojë të kështjellave, për kryt e burrit hedhur n’uj t’vluem për rrashtën e ballit mbetun dekor në orendi t’hasmit.
Përse u nxi pleqnari përse u dogj për s’gjalli, gjaku i mpiksur mbetun n’damar e ftyra nji pllom kur blasfemoi para burrnisë e qau e përplasi kryt n’mure të bardha për tempujt e mbetun n’çengel për kalorsin fisnik e shpirt rrënuem për atdheun mbetun n’çengel.
