RRËFIMI I NJË AVENTURIERI
Kam pasur shumë dashuri
të përkohshme,
me vajzat, që u ngjitesha
njësoj si ethja.
Filloja si të ishte një lojë
kukafshehtas moshe,
por më braktisën papritur,
si njëra dhe tjetra.
Me këtë lloj virusi shtriva,
disa dhjetëra përtokë,
por kur shëroheshin,
iknin sikur kisha zgjeben.
Ato më thithnin gëzimin
dhe më linin trokë,
aq sa mbetesha vet
i infektuar me ethen.
Kur vendosa të dashuroj
njërën seriozisht,
ajo zbuloi virusin
që kisha ngjitur në të tjera.
Pyeti për sëmundjen time
të pseudo-dashurisë
dhe iku si prej murtajës,
kur përhapet nga era.
Tani kam mbetur njësoj
si një i sëmurë kronik,
në gjendje të rënduar,
nga lëngata zgjatur në vite.
Izoluar në karantinën
e kësaj sëmundje me rrezik,
sa nuk më afrohen,
as vejanet e mbetura qyqe...
