Të lumtë Luiza Gega!
Fatmir Terziu
Ti u turre Luiza Gega! Ti fitove. Dhe të thanë të gjithë nga A-Zh-ja se me ty fitoi Shqipëria. Të thanë pasi ti u ule në gjunjë dhe nxorre lotë pas atij sinjali që dhanë përfaqësuesit e Europianit të vitit 2022, pasi ne pamë duart e tua të bashkohen në formë lutjeje. E ti u lute… e ti Luiza gega, dibranja e parë e Atletikës që shënove të artët e madhe në tërë Europën, e pse jo zëri për këtë pushtoi tërë Botën. Dhe u duk qartë se mbetet tashmë vetëm ajo, pra, nevoja njerëzore që në të parën arsye, pa menduar për ty, është e destinuar vetëm për të ndjerë lumturi. Dhe ne pasi lexuam statuset e të lumturuarve nga të gjitha profesionet, indikacionet, ndesitë dhe përparësitë, shkuam në një mendim të të të intervistonim në distancë…, por jo direkt ty. E nderuar Luiza na mirëkupto se pse me kaq ngut, e pse jo direkt me ty…
F: Nuk ju duket irrituese?
L: Hm?
F: A nuk ju duket irrituese nevoja njerëzore për të ndjerë lumturi?
L: A nuk është e natyrshme kjo? Kur je i lumtur ndihesh mirë. Kështu që do të dëshironi të ndiheni mirë kur nuk jeni të lumtur apo jo?
F: Por kjo nuk është e natyrshme. Të jesh i lumtur është vetëm një gjendje në të cilën mund të jesh. Nuk është gjendja në të cilën keni qenë para apo pas. Të qenit neutral është një shtet nga keni ardhur dhe do të shkoni.
L: Pra, a duhet të ndjej nevojën të jem i trishtuar kur jam i lumtur ashtu siç kam nevojë të jem i lumtur kur jam i trishtuar?
F: Jo, kjo nuk bën asgjë. Nuk duhet të ndjeni asgjë fare. Ose keni nevojë në radhë të parë.
Z: Kjo nuk ka kuptim. Jeta është ajo që bën të gjallët. Ju nuk mund të jetoni pa nevojën për të ndjerë apo jo?
L: Epo, ndoshta të jesh gjallë nuk është një gjendje e natyrshme për të qenë gjithashtu! Nëse do të ishte, nuk do të vdisnit dhe as do të lindnit.
F: Çfarë do të thuash?
Përgjigje: Ndoshta jeta dhe vdekja janë gjithashtu vetëm një gjendje në të cilën mund të jeni, por as gjendjet natyrore...
L: Uh... Gjendja e tretë përveç jetës dhe vdekjes?
F: Po!
L: Çfarë do të ishte kjo?
Përgjigje: Epo që kjo të funksionojë, mendoj se do të duhej të përfshihej një palë e tretë, si një shpirt apo diçka tjetër, atëherë mund të themi se është vetëm trupi juaj që është i gjallë ose i vdekur. Shpirti juaj është atëherë vetëm një prani që përmes një mediumi të quajtur trup po mbledh përvojë.
F: Po emocionet?
Përgjigje: Le të shtojmë një trup tjetër në parim! Quajeni atë "trup emocional". Trupi emocional është duke përdorur një trup fizik si një mjet për të marrë përvojë nga bota dhe më pas është një shpirt që po përdor trupin emocional si një mjet, kështu që ne kemi një qenie të përsosur!
L: A nuk është pak e vështirë?
Përgjigje: Kush e di... Por atëherë mund të themi se më në fund ekziston një gjendje natyrore për të qenë. Quhet "gjendja e shpirtit". Në këtë gjendje ju rezononi tre trupat tuaj (trupat: fizik, emocional dhe shpirtëror). Në këtë gjendje ju nuk jeni "I gjallë", ose "i vdekur", ju nuk jeni "i lumtur", ose "i trishtuar", ju jeni thjesht një prani.
F: Dhe si do të arrinit në këtë gjendje të quajtur "Gjëndja shpirtërore"??
Përgjigje: Epo, duhet të pyesni veten pse dy trupat e tjerë ekzistojnë në radhë të parë?
L: Hm.. Mirë për t'i përjetuar gjërat apo jo?
F: Po..
L: Ohhh! Pra shpirti është një prani që përmes dy trupave përjeton gjërat! Pra, pasi të ketë përjetuar gjithçka ka për të parë dhe ndjerë. Më në fund do të hyjë në “ Gjëndja shpirtërore”!!
F: Saktësisht!
L: Por a nuk ka kaq shumë? Ne nuk kemi kohë të mjaftueshme për të përjetuar gjithçka që ekziston...
Përgjigje: Epo kush tha që jetoni vetëm një herë..
L: Rimishërimi?
F: Eh....
L: Por pse nuk i kujtojmë gjërat nga jeta jonë e kaluar?
Përgjigje: Epo, do të ishte më e lehtë të përjetosh gjithçka nëse mendon se ke vetëm kaq shumë kohë. Në këtë mënyrë ju do të përdorni të gjithë kohën që ju është dhënë për të jetuar në maksimum!
Dhe ne që e sprovuam e kuptuam. E kuptuam se edhe një Prift apo dhe një Klerik, mund të bëjnë statuse e të kritikojnë vetëm pasi ti je ulur e me duart e tu të mbledhur drejt kërkon vetëm ndihmën e bekuar. Se ndihma tjetër, ajo që duhet të jetë ndihmë e pakursyer natyrisht që është ndonjë dekoratë, ndonjë lajm, ndonjë pritje nga ndonjë zyrtar i lartë, dhe ndoshta vetëm kaq. Tjetra është e harruar. Por ti e nderuar do të mbetesh një emër gjithë brezave tashmë vetëm e kujtuar, sepse ke fituar duke sakrifikuar.
Pas gjithë kësaj vetë rrënja e pema, vetë filizi e dega, në Tokën që ti e bëre djerrsë të gjallë do të pëshpërisin e urojnë përjetshëm: Të lumtë Luiza Gega!
