Timo Merkuri: Ka një peshë të rrallë ky shkrim i Fatmir Terziut

'Këtu ke një poezi të ndershme. Një zë që vlen të dëgjohet. Mos e kalo me nxitim."

Nga Timo Merkuri 

Ka një peshë të rrallë ky shkrim i Fatmir Terziut për librin e Mero Bazes. Jo peshë retorike, por një peshë që qëndron brenda siç qëndron brenda edhe një shi i ngadaltë, që bie e përfshihet me baltën, kujtimin, dhe një copë realitet të pakompromis. Kështu është dhe poezia që ai lexon: monolite dhe e përulur njëkohësisht. Një poezi që nuk bërtet, por të mbetet.

Në rresht pas rreshti, Terziu e çel si me dorë të qetë një vëllim që flet për dhembjen, për nënën, për Atdheun, për zhgënjimet që pjekin shpirtin e jo përshëndetjet festive që kalojnë si avull. Ai na tregon një Mero Baze që nuk e fsheh jetën pas metaforës, përkundrazi, metafora i është përulur jetës.

Kjo poezi është e kalitur në baltën e vërtetë, jo të trilluar, dhe pikërisht aty qëndron vlera e saj. Terziu zbulon se dinjiteti është fillimi dhe fundi i çdo vargu dhe kjo e bën këtë libër të ndjeshëm, të besueshëm, njerëzor. Poeti nuk është më veç një figurë publike, por dikush që rri ulur përballë vetes dhe thotë: "Unë kam jetuar gjithçka që shkruaj."

Në këtë shkrim, vlerat nuk rrëfehen me superlativa të thata, por me ndjeshmëri të ngadaltë që buron nga një lexim i thellë. Prekës është përshkrimi i raportit me të atin, i dashurisë që ruan koha, i fjalës që nuk përpiqet të bëjë art për art, por jetë për jetë. Më prekëse akoma, kur përmes një poemthi për një qen të shtëpisë, shfaqet drama e ekzistencës sonë të përbashkët.

Terziu nuk e fsheh respektin, por as nuk e dorëzon lehtë. Ai e ndan si një copë bukë të ngrohtë, të merituar. Dhe në këtë ndarje, lexuesi merr më shumë se një opinion: merr një ftesë për të ndalur pak, për të lexuar më ngadalë, për të besuar te poezia që nuk kërkon as lavdi, as mëshirë, por vetëm të kuptohet.

Ky nuk është vetëm një shkrim për një libër. Është një dorë mbi supin e lexuesit që i thotë: "Këtu ke një poezi të ndershme. Një zë që vlen të dëgjohet. Mos e kalo me nxitim." Faleminderit Fatmir Terziu për këtë prurje.