Teuta Sadiku: Nuk vimë nga turpi

Nëna ime  ka ardhur në jetë nga dhimbja,

Dhe iku pa ditur çfarë është  orgazma

 Thonë se unë

erdha në jetë me këmishë

Copë -copë nga turpi

 se nuk isha djalë siç priste gjyshja ,

E turpin e hëngri ime më  

me bukë ,

se nuk e donin familjarët nga inati.

Ti bija ime ,

Erdhe nga dashuria

E më bëre të ndjej   instiktin amësor

Pa ditur si mbahet foshnja  në dorë.

Ju , Ave Maria

 Ju që prisni orën biologjike të tingëllojë,

ju që hani  veten me dhëmbë.

Edhe ju që merni hormone,

Kur dështon fertilizimi i vezës in vitro,

Ju, nuk jeni fajtore.

Ti Ave Maria,

merre trenin ekspres dhe shëtit në Europë

embrioni drejt mitrës

e ka të pamundur të udhëtojë.

Ju Ave Maria,

Ju që luftoni të bëni teste pa fund,

Ju që hyni në lojën e shansit

Shpesh me jetën tuaj si të ishte gur,

Ju që seksi u mungon aq shumë.

Për Ju Ave Maria ,

shanset e suksesit dhe pas të 40-ve vinë

pa doza barnash,pa injeksione në lëkurë

kur numri i vezoreve është pamjaftueshëm,

ju embrionet e shpirtit me kujdes  i ruani.

Ju,

 Ave Maria

Ju që krijoni botën  nga e para ,

Pa frikë, pa druajtje, pa turp

Ju që i jepni  kuptim  jetës

Jo vetëm në seks, kurrsesi ,

Por as kur  vezët  futen në lëngun mbjellës.

Ju , që nuk ndjetë instiktin e mëmësisë  

Jeni   Ave Maria

Ju që vajtoni  çdo herë embrionin që dështon

të mbijetojë,

 ju e dini mirë,

 trupi juaj nuk është laborator shkencor,

dhe prapë nga e para ia nisni.

Nuk është turp ,kur nuk je  nënë

As e metë të mos përkundësh fëmijën tënd.

Ti Ave Maria ,

 je sa e brishtë dhe e fortë

Je po aq seksi,pa gjinjtë e fryrë,

Je femër trendi,edhe pa barkun plot.

Nuk je ti fajtore

pse  veza mbytet në mitër nga një hormon.

Embrioni është më vështirë të mbillet  në shpirt ,

Sa dritë jete nga larg transmetoni.   

 Ave Maria ,

 Dhe ti bija ime ,

Jeni dhe do mbeteni femra pjellore

Idetë e shëndetshme  që mbillni kanë më shumë vlerë

Se ajo që mbillet artificialisht nga gjilpëra në mitër.

Teuta Sadiku.