Ruzhdi Gole: Janë, s'janë kund ?!

Janë, s'janë kund ?!

(cikël Poetik)

*

Vesë, verige

Në kult të vreshtit, në rreze të syrit 

me gjethet rrojmë me mjeshtrin

e tëharrjes e të qeshurit

kur vesojnë veriget 

fllade prej nuri.

Fryma e vreshtave asnjëherë përgjumësh, e përzemë

kollën, ngazëllehemi 

prej xixëllimave

tej shkumës.

Në kult të vlagave të verës e vreshtit

përhera mpleksur ne në rreze t'syrit,    

bletët na mjaltojnë ato s'ngjethen 

veç feksin... s'na përkëdhelin 

thëllëzat e gjumit.

Ndër të parët plot frute 

shkundur të fundit

në kult të rrezeve 

në rreze të syrit...

*

Gishta, frymë

Tri telefonata për tre brigje 

të njohura në jug,

asnjë breg s'më përgjigjet

të jenë linjat

të ngathëta

brigjet janë s'janë kund ?

Në buzë të detit me hapa breshke

sfilitur shumë t'arrijnë kodrën 

jo malin

brigjet ç'kanë nëpër gishta 

marr me vete 

pompën e frymës, 

zemrekun e të çalit ?

Linja të ngathëta rrokopuje në jug

të njohurit e mi s'janë janë kund ?!.

*

Gjoja.

Tek shëtitja e mesditës pyjeve 

hapa vogëlth

një grua

më buzëqeshi

çelur paqtë,

e përshëndeta  

dhe unë

gjoja vranët 

plogët

rrezja e florës 

më rrezëlliti kryeve

përqark drurëve afsh.

Kur je afër me një florë prej gruaje

me sy fluturimi përtëritës joshës

kodrën e ndin më thellë 

fluturave luleve

nuk dëshiron 

ta zbresësh 

kodrën.

*

Lutje, lule

Vera dritëron e bukur këtu

në këmbë në brinjë 

bregmal 

shtat vrapimtar kuturu.

Vera drithëron e nxehtë e freskët

të djeg e të ngrin po ta lësh                                   

vetëm-o  zë e gjuhë

për dikë tjetër.

Vera ngazëllen gruaja ime e fundit

të deh e dehet plot flakëza,

lutje lule gjithëkundi

më qëllon me rreze

jo shuplaka...

*

Mbyll, çel

Tek kjo natë, natëze

me bredhje të vakëta

s'u shkurtova nga shtati

as u mbulova nga rrasat,

dola ... plasaritur ngaheri,

pas lashë portën

feksje mugët re

as mbyllur

as çeluri.

Do dal nga nata tjetër?.