Ndryshimi i politikës për mirë
Pas 2 marsit, nuk mund të kthehemi në politikë si zakonisht.
Më në fund thirrja e protestës së 2 marsit nga Presidenti i Republikës, është një rast i gëzueshëm për të gjithë ata që pajtohen se në Shqipëri ka krizë qeverisje, ka krizë politike. Jo vetëm për ata, por edhe për mjaft të tjerë, ndoshta jashtë rrjeshtave partiakë. Por ndërsa Dielli filloi të japë shenjat e para për 2 mars, sipas sinoptikës, një realitet më i bezdisshëm fillon të agojë për ata prej nesh që janë skeptikë, por jo mosbesues. Qeveria Rama, tani ka një garanci të pavarur për të qeverisur “të padenjët”, dhe megjithëse Rilindja është në paravijën e qeverisjes, një kast tjetër e socialistëve është në prapavijë, sistemi i vjetër dypalësh, i cili shumë prej nesh donim ta prishte, mbetet i ngulitur fort në mëdyshje.
Slogani fitues i zgjedhjeve i Edi Ramës – “Fajin e ka Saliu” - epitomoi një mënyrë të të menduarit që është ana më armiqësore ndaj reformës demokratike dhe ndryshimeve rrënjësore, por solli dhe dëmin më të madh tek njerëzit e thjeshtë, që besojnë në udhën e demokracisë së pas vitit 1992. Slogani bë pëshpëritje e sipër ende mes rilindasve paraqitet si diçka për të kapërcyer këtë gjë - asgjë më shumë, asgjë më pak, por për të besuar se vetëm kështu sigurohet mandati i tretë. Kjo lë të kuptohet si një tërheqje në politikë si zakonisht, një kthim në llojin e status quo-së që ekzistonte përpara kësaj skeme, që tashmë ka uzurpuar me të gjitha format vendin, për hir të pakënaqësive dhe forcës së sloganit.
Fitorja e Ramës në këtë mënyrë frymëzoi një jetë të re në politikë. Organizatat thelbësore u shfaqën në të gjithë vendin, të nxitur nga një shpresë se politika më në fund do të ndryshonte. Slogani kishte të bënte më shumë sesa largimi nga “keqqeverisja e demokratëve të Berishës”. Bëhej fjalë për tronditjen e një institucioni demokratik, që ishte bërë i shkëputur, teknokratik dhe zhytur në dhomën e vet të jehonës. Kur PD foli për “Ndryshimin e politikës për të mirë” kjo rezonoi vërtet e vonuar në kohë dhe me kaq shumë njerëz të dyzuar. Periudha farsike pas ardhjes së dytë të PD-së ekspozoi boshllëkun midis qytetarëve të zakonshëm dhe përfaqësuesve të tyre politikë, i cili ishte rritur për ca kohë në mënyrë të pandashme.
Por në zgjedhjet e fundit, Rilindja u prezantua me një ultimatum të qartë: dredhi me taktikë të re në ekonomi, kapje të drejtësisë, kapje të të gjithë formave që e sjellin qytetarin tek frika. Na u tha që gjithçka tjetër përveç një votimi për Rilindjen mund të rrezikojë ecjen e reformës në Drejtësi?!. Shqiptarët zgjodhën në përputhje me rrethanat lekun e afruar nga kanabizimi dhe Rama fitoi shumicën që i duhej për të dorëzuar Presidentin. Kjo duhej të ndodhte. Por gjithashtu ndaloi që çdo person “i dyshuar” të hynte në Pallatin e lartë të Drejtësisë së Rilindjes.
Për ata prej nesh, që duan një reformë serioze kushtetuese, do të ishte shumë e lehtë të bëhesh “mposhtës”. Por çfarë do të arrinte kjo? Sikur të binin në pengesën e parë ato që bënin fushatë për të dërmuar me slogan “korrupsionin”, atëherë e gjitha që lidhet me demokracinë do të ishte ende një ëndërr e largët. Në fakt, ngjarjet e viteve të kaluara duhet të shërbejnë si një kujtesë për të qenë optimistë me ardhjen e 2 marsit. Pas 2 marsit, nuk mund të kthehemi në politikë si zakonisht. Kur njerëzit mobilizohen dhe e bëjnë prezencën e tyre të ndjehen në kutinë e votimit, gjërat mund dhe do të ndryshojnë.
GJITHASHTU LEXO: KLIKO KETU
