PANAJOT BOLI: SHPESH KJO ERË...

Me erën, shpesh grindem

Sa shpesh...

Në surat ia përplas dritarën

Kur vjen  e xhindosur

Terë tersellimë

Sa e çuditshme është kjo erë..

Shpesh ma bën për inat

Shfryn bulçitë

Dhe dufin e nxjerr

Te limoni im i shkretë.

Nuk e di kush i ngre xhindet

Dielli indiferent?

Apo retë menxyra?

Ndofta xhelozia për borën e bardhë.

Apo mengjesi i merdhirë?

Verandës sime të urtë i tund gishtin

I shpushpuris kaçurrelat manxuranës

Dhe e tall me ironi

Ngjitet  mbi çati

Me këmbë i shkel tjegullat

Shpesh më vjen  e ëmbël, e ngrohtë

Do të luaj me gjoksin tim

Më hap perdet  e shpirtit

Afron buzët te veshi

Diçka më thotë  me psherëtimë

Shpesh era është erëmira, puhizë

Ngarkuar më vjen me nektarin  e luleve

Më sjell agun e Prillit në duar

Më sjell buzëqeshjen e mikes mbeshtjellë me fllade

Dhe më rindez zjarrin