Nga Skënder Sadri KAPITI
Në natën e qetë dhe të errët
Dhe me qiellin e kthjellët
Yjet duken
Që notojnë e ndricojnë
Edhe Toka lëviz e rrotullohet
Edhe nata me ditën ndërrohet
Dhe jeta pret lindjen e diellit
Që të zgjohet
Toka, parajsë për njerëzinë
Njeriu atë e sundon
Me lejen dhe me të drejtën
Që Krijuesi njeriut ato ia dhuroi
Si krijesës më të përsosur pajisur me arsye
Me arsyen
Që njeriu ta sundojë edhe veten
Me arsyen
Që të mos largohet nga Besimi
Me arësyen
Që t’ë mos braktisë moralin, ligjin
Dhe as drejtësinë
Me arësyen
Që e ruan njerinë
Prej pangopësisë së parasë
Prej egoizmit e mëndjemadhësisë
Prej mosrënies në egërsi
Comments