Poezi nga Xhevahir Cirongu
NE TRAGET
Sa dhimbje ndjeva atë çast,
dhe lotët u tretën mbi qerpikë,
një gur që ishte aty pranë
filloi sërisht të fliste prapë.
Nuk di se ç’ndjeva atë çast,
e gjithë bota m’u drodh nënkëmbë;
vështrimet e tim bir flisinin shumë
edhe gurët e zemrës s’fjetën gjumë!
Nuk di as vetë seç më mbeti në grykë,
një lemëz malli u tret me valën e detit,
edhe ai më zgjati dorën e përqafimit
sipër tragetit edhe yjet lanë shikimin.
Le të ishte natë me erë që frynte
dhe dallgët e detit s’kishin qetësi,
u nisën edhe ëndrrat me target diku
pas kësaj nate filloi të binte një shi.
Durrës 14 dhjetor 2021
