Natyra bujare

Ildije Xhemali

Natyra bujare

Rrëz' gëmushe pran' një muri Ngrohej koha e ftonte: "Dil" Marsi e zgjonte, vera e piqte Dy pëllëmb vend me kamomil

Në shtator ftonte me bujari "Mblidhmë, merrmë në shtëpi Vitin tjetër do kthehem prapë Jam këtu, jo në farmaci"

Por betoni jo s'e fali Me përdhunë çdo cep mbuloi U fshi, humbi, sikurJanari Në çdo dit' viti mbretëroi

Mëndjengushtë, me babëzi Shohim për sot, për nesër jo Nuk gjykojmë me modesti Largpamësi e mënçuri

Nuk mbaron me ne jeta Thirri mëndjes, o njeri Po ne, ç'tu lënë brezave Beton, katrahur, babëzi? !