Mihal Gjergji: KARROCIERI

Përvajshëm rrëshqet mbi kadrëme

Karroca me kuajt gërdallë

E zë korrocjerin për mënge

Një bushtër e veshur si djall

I sulet me klithma mbi krye

-Dobiç, bir dobiçi, nxito

Se netët kanë mbetur pa yje

Dhe rrugët me gropa kudo

-Të zgjodhëm, të rritëm për vete

Të hipëm mbi kuajt me shalë

Në shtrat të putanave fjete…

Po lolua ka mbetur pa fjalë

I hidhur ky qiell trishtimi

Përpara janë pritat pa fund

Dhe nata i ngjan si qefini

Fut duart dhe xhepat i shkund!

Tiranë, Shtator 2017