Një situatë ndryshe po prezantohet pa u kuptuar nga disa media në Mbretëri të Bashkuar. Gazeta britanike The Times shkruan se ekziston një raport i publikuar nga Qendra për Politikat e Brexit i cili argumenton se elitat qeverisëse të Britanisë janë bërë 'të fiksuara me dogmën e "zgjuar" dhe po bëjnë çmos për të penguar Mbretërinë e Bashkuar nga realizimi i potencialit të saj. Tek raporti dikutohen elitat. Elitat tona kulturore vazhdimisht vënë në pikëpyetje legjitimitetin e Britanisë si komb dhe vlerat që janë integrale në mënyrën tonë të jetesës demokratike – duke përfshirë lirinë, tolerancën, guximin dhe marrjen e rrezikut. The Times thekson se pavarësisht përqendrimit të raportit te elitat, ai nuk jep "asnjë shembull se kush [janë] këta njerëz, ose se si ndikimi i tyre [ka] ndikuar në politikën publike".
Raporti, nga ana tjetër, argumenton se "nocioni se Britania e Madhe mbetet një vend në rënie është i rrënjosur thellë në elitat britanike, veçanërisht në Whitehall dhe Westminster". Raporti thuhet se me të drejtë kritikon 'mentalitetin e zymtë kozmopolit' që dominon botëkuptimin e elitave qeverisëse britanike. Kjo shprehet, argumenton raporti, përmes një ndjesie të dukshme urrejtjeje ndaj Britanisë dhe historisë së saj. Raporti, i titulluar Përcaktimi i Rolit të Britanisë në Botë pas Brexit, përfundon se "Britania duhet të rivendosë një qëllim koheziv kombëtar [që është] respektues për të kaluarën dhe traditat tona, dhe [është] patriotik pa qenë xhingoist".
Autorët e raportit thuhet se kanë të drejtë që theksojnë rolin e kulturës së elitës britanike në krijimin e sëmundjes që tani mbizotëron në shoqëri. Identifikimi i problemit është hapi i parë drejt trajtimit të tij, jo më pak pasi shumë prej atyre që veprojnë brenda institucioneve qeverisëse dhe kulturore të Britanisë mohojnë se janë madje pjesë e një elite. Ky qëndrim i mohimit është i qartë në një artikull që mbulon raportin Përcaktimi i Britanisë në The Times. Në artikull, fjala 'elita' është e rrethuar me thonjëza, sikur ekzistenca e elitave të tilla është thjesht një pohim dhe jo një fakt.
Megjithatë, pak mund të mos e kishin vënë re se një përfaqësim negativ dhe madje armiqësor i Britanisë dhe britanikëve tani promovohet gjerësisht edhe nga mediat e Mbretërisë së Bashkuar, institucionet e arsimit dhe kultura popullore. Kjo është ndoshta më e qartë në mënyrën se si historia e Britanisë pothuajse gjithmonë përshkruhet si një burim turpi dhe turp. Ndërsa në të kaluarën, fëmijëve të shkollës u mësuan për 'ditët e vjetra të mira', sot ata kanë shumë më shumë gjasa të mësojnë për 'ditët e vjetra të këqija'. Si rezultat, arsimi tani i inkurajon fëmijët të largohen nga komuniteti i tyre kombëtar dhe nga trashëgimia e tij kulturore.
