Ka kohë që më ushqente ndjenja folk-aestetike e bukurisë me të cilën më ka ushqyer shpirtërisht që në fëmijëri. E bukura dhe e magjishmja e folklorit, ana aestetike dhe shumëmbrulësia e saj gjuhësore, pasuria semantike, më kanë detyruar të përcjell mes arsyes, dijes dhe filozofisë kohë, hapësirë dhe vend një vepër tek e cila mendoj se brezat në atdhe dhe gjeneratat që rriten në vend të huaj do të kenë mundësi të njohin estetikën mbi ato dritëhije që e shkumojnë dhe e sfumojnë pluhurat e moteve krijimtarinë më të bukur shqiptare. Kështu libri i ri studimor më jep kënaqësinë të shoh një punë të gjatë e të përkushtuar, por që tashmë mbetet një detyrë më shumë për lexuesin që ta ketë në duart e tij.
