
Poezi nga Eqerem Canaj
"Kinezi plak" Salla zbukuruar ekstra, vajza perri e djem lastare, flamure shqiptare e kineze, diskutimet moren zjarr...
Plaku aziatik hyri qet.
Soje brohorinte ajo koference, kamerat ndiqnin drerin ne stepe.
Kur zjarri shpertheu flake e flaka dogji prushin, ne foletore ngjiti kinezi plak, fjala e tij zjarrin perpushi...
Perkthyesi, qe s'e bente mire gjuhen, ligjiraten ia beri lemsh.
I ra bomba ligjiratorit te ndjere, inatcorin e shtriu pertoke: vreri, sedra, te tjere e te tjere...
Ne zemer i ra atak!
Ah- et pushtuan sallen, stolat kuq- blu ngriten ne kembe benin t'i frynin ne goje viktimes...
Flamuretaret kryet ulen, c' emer vdekjes t'i vinin?!
Policia ne ngutin e casteve, vringelliu hekurat ne hakrri, iu leshuan perkthyesit te ngrate. Foletorja u shthur...
Konferenca shpalli zi!
Qysh atehere ne qytetin e djellte, qyteti qe detin e mban ne pellembe, ne memorjen e tij te shtrenjte ka regjistruar edhe nje kenge...
Kenge kenduar nga djemte e fshatit Per"Rrugen e mendafshit"...
Kamerat ndjekin dreret ne stepe!
* Ne nje konference shqiptaro _ kineze.
Poezi "S'ben qumesht ajo dallendyshe"
Te xhamia e qytetit gri po thahej rrapi madheshtor. E diktuan zogjte e pyllit, shpejt moren arratine.
Po njerezit nuk e bene, nuk e bene ate marrezi.
Ia thane te parit te vendit, te ndriturit mendjear, mund te jetonin pa xhami, por pa rrap s'ishte pare.
Kryepari, sa cak- fap, e mbolli qytetin me rrap.
Si rrapi, si njeriu te njejten klime duan. Njeriu mbillet mbi toke, jeten per ta zbukuruar.
Dhe rrapi gjithashtu, natyren per ta lulezuar.
Rrapi i zgjat rrenjet thelle, njeriu gjetheron si rrapi, nder dekada jep- merr, kur nje dite dorezon mandatin.
Ndaj kryepari, gjeri i gjate, e beri Shqiperine rrap.
Mund te ndodhte edhe ndryshe qe te mbillej portokalle, ndofta edhe ullinj apo arra...
E mbolli rrap, mos i mbifte fara!
S'ben qumsht ajo dallendryshe!
Comentarios