JET’E RREME
Nga Luan Çipi
Në revistë po kaloj jetën,
Ç’ka s’më duket fare kot,
Ku i kam nënën dhe babën?
Të larguar, tash sa mot!
Baba im ish Kaman Çipi
I njohur si tregëtar,
Nëna e dashur, Zeqirjea,
Kudo zinte vend të parë!
Haxhi Bani, quhej vjehri,
Tregëtar, shofer i zoti,
Feineja, emër nderi,
Në krye dilte për moti.
Kanë ikur njerëz të afërt,
Për mos t’u kthyer kurrë:
Dy vëllezërit zëmër artë,
Motra e madhe, drit’e nur!
Njeri vëlla, quhej Bektash,
Ish me profesin shofer,
Shakaxhi e dollibash;
Tjetri, me emërin Enver,
I shkolluar dhe i ditur,
Partizan, luftëtar i rrallë,
Financier i përgatitur,
Qëndronte kudo në ball.
Motra ime ish Pranvera,
Mbarrte dashuri të madhe,
E mirë e urtë, mbi të tjera,
Kish kaluar derte e halle.
Skënder Bani, këpucari,
Hanëmja e kish vllain e madh,
Murati dhe Enver Bani,
Do jetojnë gjithnjë të gjallë;
Shyretja, kjo zonjë grua,
Dhe Nadirja e Mynerea,
Rrallë ditë ngelen pa u kujtuar,
Një nga një e bashkë, të trea.
Nipa e mbesa, xhaxhallarë,
Baxhanakë, kunata e kunetër,
Teze, halla, e dajallarë,
Përshëndet kjo bota tjetër.
Nuk harrohen gjyshet vdekur:
“Teto Lulja”, nëna e babës,
Kardhiqote e përpjekur;
Xhevriheja, nëna e nënës,
Kjo nëndajkua buzagaze,
Fliste, qeshte, kuvëndonte
Kish lezet me ato naze,
Ëmbëlsi mjalti buronte!
Qamili, Hasani e Ilmi
Kishin emërat xhaxhallarët;
Gani, Qani e Fejzi,
Peshkëpinjotët, dajallarët.
Ata lanë gjurmë mirësie
Në Gjirokastër e Vlorë,
Dikush na grish prej Turqie,
Ca nga Fieri, bëjnë me dorë!
Shpesh i mendoj baxhanakët:
Axhemi, Ismaili dhe Qaniu,
S’është e lehtë të mbyllen plagët,
Shkon mendimi vetë vetiu!
U këput fare e re dhe i preu ëndrat në mes,
Pikëlluar, dëshpëruar nga një qëndrim i pabesë,
Një lule zambak i bardhë, rilyer këndshëm me vesë,
Leonela e Haxhiraj, mbesa e bukur e Hanëmesë.
Vdekja e mallkuar, dy nipat rëmbeu në dhe:
Kastriot Bani gazmorin, Ylli Malajn, energjik,
Emërat do ngelen për jetë, të paharruar për ne,
Njeri për jetën e lirë, tjetri si burr’ simpatik!
*
Gjithë drejtë amëshimit kemi për të shkuar,
Do mbarrtim mbi vete dy metrokub dhe,
Veç mbi varr mermeri, epitafi shkruar,
Do tregojë: Dikur... kemi qenë dhe ne!
Tiranë, më 29 Prill 2022
Comentarios