Faqet
Fatmir Terziu
Bardhësia ngucet në thelb
e dita bëhet shenjtë...
nga dy në këtë rrjedhë
njëra bëhet menjëherë
me një parashtesë
pranë-verë.
Dhe tjetrës,
vjeshtës
po i zë syri
ende pa ardhur vetëm Dimër...
Më shtyp kundër teje
si lulet në një libër.
Më ngjit
e ne bëhemi vit.
Teksa lexoj edhe këtë poezi me vokacion të mrekullueshëm të Fatmir Terziut, sepse më është krijuar përshtypja që Ai ka ditur e di të "inçizoi në zemër" zërat më të veçant të jetës e natyrës dhe hera-herë të na i rikthejë t'i dëgjojmë e kënaqemi si dikur me radio-postën, të cilën mezi e prisnim. Shumë urime, K.Gjergji.