Ëndërr e bukur.

( “Mund tё shkёputesh e dëbosh njё njeri nga vendi i tij,

por nuk mund tё shkёputёsh vendet nga zemra dhe ëndrra e njeriut )

Jon Dos Passos

- Bëj gati plaçkat, nesër jemi për udhë,

do kthehemi në Çamëri,

-dëgjova babanë, që i thoshtë nusë,

ndërsa rrufte kafenë ulur në shkallë.

- Koha është e mirë, ka nis e freskohet,

ditë me diell që s’djeg, e nata farfuri.

Nuja brofi nga krevati ku lëngonte prej kohësh,

u bë vajzë, s’priti fjalë të dytë.

Hapi sepeten njëqind vjeçare, bërë në Janinë,

nxorri kostumet e tyre të nusërisë dhe dhëndërrisë,

dhe u veshën të dy, për udhën e kthimit ..

Çelsat e shtëpisë në Lopës,

që s’i kish hequr kurrë nga brezi,

nisi t’i fshijë.

Tringëllima e tyre më zgjoi...

Ëndërr e bukur, psherëtita

Më ç’malle me prindërit,

prej kohësh ikur nga kjo Botë,

dhe më tregove,

se të gjithë shpirtrat e të ikurve tanë,

në shtëpitë stërgjyshore tona kthehen.

Shpirtrat s’njohin shtete e kufinj, bëhen ëngjëj,

dhe na mbajnë në këmbë shpresën e kthimit.

Mbajnë në këmbë ,

muret e çatitë e shtëpive tona të bukura hata,

që s’njohin vjetërim, që s'bien në glunjë...

Ëndërra e bukur e këtij mëngjezi,

më hapi portën e kësaj dite me re të trazuara,

të bardha, të hirta, që çuditërisht,

si karvane mushkash,për kapistalli

tërhequr nga babai e nuja ime,

ngarkuar më ëndrrën time,

udhën për Çamëri kanë marrë...

Të gjitha ëndrrat e udhët e mia,

të gjitha ëndrrat e udhët tona,

në tokë , në qiell ,në shpirt,

na shpien në Çamëri...

glunjë- dialektore çame- gjunjë