Dixhital

Astrit Lulushi

A keni qenë ndonjëherë të lumtur? Lumturia është mendjelehtësi. Është mit i shekullit të kaluar. Është budallallëk, deri çmenduri. A ju kujtohet blloku i rrethuar me roje dhe me udhëheqës të mbyllur brenda?

Si me fotografinë dixhitale, mund ta shikosh, por s’mund ta shtypësh për ta mbajtur në duar, ta prekësh.

Ju mendoni se Picasso ishte i lumtur? Mendoni se Hemingway ishte? Ata ishin të mjerë. Asnjë art me vlerë nuk u krijua kurrë nga lumturia. Ambicia, narsicizmi, inati janë motori që drejton çdo artist të shkëlqyer, çdo njeri të madh. Një gropë është njeriu, që mund të mbushet. Kjo është arsyeja pse është i mjerë.

Do të kurseni shumë telashe nëse bëni foto dixhitale. Por a keni mbajtur ndonjëherë një lule të rreme në duar dhe jeni kënaqur? Ky është dallimi midis fotos dixhitale dhe të printuar. Asgjë artificiale që duket e bukur nuk mund ta mposhtë të bukurën e vërtetë. Njerëzit sot bëjnë më shumë fotografi se kurrë më parë. Por nuk kanë diapozitivë, as printime. Vite nga tani kur të gërmohet nuk do të ketë ndonjë fotografi për të gjetur. Asnjë shënim se kush ishim dhe si jetonim. Atëherë, përse duhet një objekt nëse kurrë nuk do të shihet? Gjithnjë, kur flitet për fotografinë.