BUJAR QESJA: Dhurata Taraku një dhuratë për Durrësin

Dhurata Taraku një dhuratë për Durrësin

“Mjeshtër i Madh” të ka bërë dashuria dhe respekti i njerëzve

-Çifti Agim dhe Dhurata Taraku i lidhi basketbolli dhe dashuria për jetën

-Vlera dhe ndihmesa e tyre në sporte kujtohet dhe çmohet

-Mos marrja e titullit “Mjeshtër i Madh”, lapsus që “djeg”

-Ndonëse vitet ikin, idealizmi për basketbollin nuk lëkundet

-Shkrimi ynë, dhuratë për Dhuratën e sporteve

Nga BUJAR QESJA

Vazhdojmë me ngarkesë punën tonë, në zbulim dhe evdentim të vlerave qytetare dhe sportive të Durrësit. Lapsi im ulet dhe qendron, tek një emër i njohur i sporteve. Erdhi të më takoj ajo grua e fortë, duke u mbështetur në një patericë metalike. Nuk bëri ankesë, por thjesht shprehu një keqardhje:

-Pavlina Llaci dhe Bukuroshe Shtiza, dy mikeshat e mia tek “17 Nëntori” morën titullin “Mjeshtër i Madh”. Mua më veçuan. Nuk e di, përse ma bënë këtë? Ndoshta duhet t’i kisha rënë pas dhe të lutesha. Po pse mund ta bëja këtë, kur i jam lutur pasionit në një përkushtim të pazakontë ndaj basketbollit? E doja të ndihmohesha moralisht, pasi ekonomikisht dihet se si është trajtimi ndaj nesh. Më dhëmb: pse më veçuan?

Dhurata Xhani, është emër shumë e njohur në sporte. Veçanërisht në basketboll ka lënë nam të mirë, shoqëruar me histori. Kam mbi tavolinën time të punës, librin “Stërvitja është shkencë, loja është art”, me autor Prof. Dr. Qemal Shalsi. Aty flitet ndër të tjera edhe për Dhurata Xhanin, për cilësitë e saja dhe për atë që përfaqësonte ajo.

Në shkollën e mesme të përgjithshme “Çajupi” në Tiranë, fëmija i pestë i çiftit të njohur Haxhi dhe Emine Xhani, Dhurata, u pikas nga mësuesi i fizkulturës Abdulla Stërmasi, për cilësi të veçanta sportive. Ishte vetëm 14 vjeç. Trup i derdhur si në bronz, me bukuri natyrore, e shkathët dhe energjike, vajza e re tiranase do të bëhej nga shtyllat e basketbollit shqiptar të femrave. Mall sa s’ka ku të shkoj, për këtë adoleshencë të sajën.

-Nuk më shqiten nga kujtesa, nget bisedën Dhurata Xhani, shoqja e ngushtë e klasës, bashkshortja e ardhshme e Panajot Panos Rebeka, me pamje të mahnitshme. Po me Panon është e lidhur edhe mësuese Kaliroi. Është e motra. E kam të freskët kujtesën edhe për mësuese Dhurata Minarollin, e motra e artistit të njohur të skenës Kujtim Spahivogli.

Një grua e rrallë kjo Dhurata, që na kishte ardhë vërtet si dhuratë e çmuar për shkrimin tonë të rradhës. Në kujtesën e saj, qendrojnë edhe tri vëllezërit dhe tri motrat. Një nga vëllezërit e Dhurata Xhanit, është aktori i famshëm i humorit Vegim Xhani. Familja e fisme tiranase kjo e Dhuratës, prandaj edhe respektohet si kurorë e qytetërimit dhe e traditave të kryeqytetit.

Dhe vajza e pamësuar mirë me topin e basketbollit, do të hidhte shtat dhe rriste me hapa të shpejta, atë që quhet cilësia dhe mjeshtëria e avancuar e sportit. Talenti, pasioni i jashtëzakonshëm për basketbollin, mbështetja aktive nga emra të njohur si Rexhep Rama dhe Qemal Shalsi, do t’i jepnin të tilla shanse Dhuratës, që të luante pa lënë ende sportin dy basketbollistët historike të “17 Nëntorit” Mereme Ferhati dhe Fatime Ymeri. Me një të folur, që gjithnjë e pëlqejmë të tiranases autoktone, kam qeshur me të madhe kur Meremes, Dhurata i thonte Gela dhe Fatimes –Tutuja. Janë “nofka” apo shkurtime, ku shoqëria dhe sportëdashësit thërritnin beniaminet e tyre.

Krahas tyre Dhurata e Xhanëve, luajti me Shtizësn Llacin, Terezina Grevën – motrën e magjikut të basketbollit Renato Radojës, Vera Dojakën etj. 10 -11 vite luajti me “17 Nëntorin”, karrierë për t’u patur zili. Kampione gjithë kohën, fituese Kupash Republike përsëri gjithë kohën, kapitene e skuadrës, madje edhe e ekipit kombëtar. Dhurata Xhani nga viti 1964 deri me 1974, ishte figura qendrore e basketbollit të femrave, violinë e parë e orkestrës gjigande të topkoshit, dirigjuar nga Qemal Shalsi me shokë. Tirana ishte e përparuar në basketbollin e femrave, pasi luanin mjeshtre dhe pasionante si Dhurata Xhani dhe shoqet e saja.

Atëhere ç’ne Durrësi, me këtë tiranase çudibërëse të basketbollit? Pjesa e dytë e “filmit” të saj jetësor dhe sportiv, mbetet Durrësi. Gjithçka e mirë dhe e bukur, pse jo edhe ëndërruese lidhet me këtë qytet fantastik, që prej shekujsh laget nga “Adriatiku”. Mbiemri i saj, ka lidhje me një zotni të Durrësit, një djalë bukurosh, ku në kryet e tij rriteshin kaçurrela, që ia hijeshonin fytyrën. Ky zotni, kishte lidhje me basketbollin. I mëkuar me traditën e këtij sporti në Durrës, mendoi se i shkonte më shumë dëshirave të tij detyra e gjyqtarit. Ndershmëria dhe sinqeriteti, ishin dy tregues që ia shtonin më shumë mundësinë, për t’ia dalë këtij pozicioni të vështirë. Ky djalosh i bukur ishte Agim Taraku, i njohur në Durrës si zotnia i basketbollit dhe i sporteve.

Basketbollistja e “17 Nëntorit” Dhurata Xhani dhe gjyqtari i këtij sporti Agim Taraku, provuan ndjenjat e zemrave ndaj njëri tjetrit dhe vendosën unazat në gishtërinjtë e tyre, si shenjë e besnikërisë për lidhjen e familjes së ardhshme. Bëri bujo kjo lidhje në atë kohë në Durrës. Dy emra të njohur. Agim Taraku ishte edhe ekonomist i aftë edhe kjo një punë që kërkonte ndershmëri. Martesa e privon Dhuratën nga basketbolli dhe sportëdashësve durrsakë u erdhi keq, që kjo mjeshtre e topkoshit të mos luante as edhe një ditë në Durrës. Mësuesja e edukimit fizik Dhurata Taraku tashmë, para familjes nuk kishte asnjë mundësi të ushtronte basketbollin. Dhe kjo i ka mbetur peng Dhuratës, si nuk ia shpërbleu mikpritjen tifozërisë durrsake, unikale për nga mënyra se si e inkurajonte ekipin.

Nga martesa e Agim Tarakut dhe Dhurata Xhanit, lindën dy vajza të bukura si zana: Elonia dhe Erisa. Dhe që të dyja kanë nga një vajzë dhe një djalë. Dhe fëmijët e tyre nuk i ndahen sporteve, si dikur gjyshja e tyre Dhurata Xhani. Elonia jeton në Milano. Vajza e saj 13 vjeçare Ajlini luan volejboll, ndërsa djali 7 vjeçar Itan, provon fuqinë e brishtë në sportin e notit. Elonia ka mbaruar për histori gjeografi në UT-në e Tiranës. Vajza tjetër e çiftit Taraku Erisa, banon dhe punon në Tiranë. Studimet e larta për farmaci, i ka mbaruar në Ankara të Turqisë. Daorsi e don shumë gjyshe Dhuratën. Dhe për hatër të saj, po provon të luajë basketboll. Ndonëse 11 vjeçar Daorsi Nepravishta, shpreson të bëj emër në topkoshin shqiptar. Motra e Daorsit, Enia, pëlqen të bëhet artiste. Mosha e njomë 9 vjeçare, nuk ia pengon ambicjet në studimet për piano, duke patur një dorë të mbarë edhe për pikturë.

Të kthehemi tek Dhurata, pasi vajzat, nipat dhe mbesat mbeten pasuria më e prekshme dhe më e bekuar për këtë emër të madh dhe të nderuar të sporteve. Dhurata kur erdhi në Durrës, fillimisht dha mësim në shkollën “7 Nëntori”, më pas në gjimnazin “Naim Frashëri”, për ta mbyllur mësuesinë në shkollën e mesme industriale “Leonik Tomeu”.

Por periudha që i dha emër dhe tregoi vlerat e kësaj tiranase të sprovuar në sporte, është detyra e inspektores së lojrave pranë Klubit Sportiv “Lokomotiva”. Periudha kohore 1985-1990, do të ishin vite të lulëzimit të lojrave në Durrës. Dhurata Xhani, mbeti modeli dhe shembulli i një kuadri të palodhur, me bagazh dhe formim bashkëkohor, duke ndjekur sportet e basketbollit, volejbollit, atletikës, shahut, notit, pingpongut etj. Ajo do të përmëndet nga durrsakët si zonja e rënë nga “qielli”, pasi vendosi disiplinë, përdori forma të përparuara për rritjen e cilësisë sportive, thelloi shkencën dhe treguesit e kohës. Tituj kampionë, përparime dhe ecuri, konkurencë, duke evidentuar ekipe dhe individë me arritje premtuese, u vunë re në sektorin që drejtonte Dhurata, në atë të lojrave.

Por me 7 shkurt 2018, në kulmin e harmonisë dhe ecurisë së mrekullueshme të familjes Taraku dhe të vajzave të tyre, ndodh edhe një fatkeqësi që nuk pritej. Agim Taraku, Gimi ynë i mrekullueshëm, njeriu i artë dhe me shumë kulturë sportive i Durrësit, ndahet nga jeta, nga Dhurata e tij e shtrenjtë, nga fëmijët, nipërit dhe mbesat që i donte me shpirtin, nga miqtë dhe shokët. Dhe kjo humbje e madhe, është ndjerë dhe vazhdon të ndjehet nga Dhurata, që i erdhi si dhuratë Durrësit, pikërisht nga ky Agim Taraku.

Dhurata Taraku është e detyruar gjithashtu, të vuaj edhe pasojat e një aksidenti, duke u dëmtuar seriozisht në fizik. Mbështetja mbi një bastun metalik, ia lehtëson sadopak ecjen. Por energjinë, pasionin për jetën dhe sportet, dashurinë për familjen, mirkuptimin shoqëror dhe miqësor, ajo i ruan si arritjet më të pikasura të jetës.

E preka jo pak pezmatimin tënd, për mos dhënien e titullit “Mjeshtër i Madh”. Të tjerat njëlloj si ty iu gëzuan kësaj, e ti jo. Por ti Dhurata e jonë e Durrësit, Dhurata e Agim Tarakut, e ke fituar këtë titull dhe e gëzon përjetësisht, pasi ta kanë dhënë tiranasit e t’u si basketbolliste dhe durrsakët e t’u gjithashtu si mësuese, organizatore dhe frymëzuese e zhvillimit dhe përparimit të lojrave.

Ti e ke titullin Dhurata, ta kanë dhënë njerëzit. E ç’rëndësi ka, se të mungon kartoni i këtij titulli. Por kur njerëzit të çmojnë dhe të respektojnë, kur njerëzit të duan dhe ti çmojnë cilësitë, kur njerëzit të përmëndin dhe të kanë vendosur në historinë e sporteve të tyre, nuk e di se çka gjë më shumë titulli “Mjeshtër i Madh”.

Para se të largohej, Dhurata Taraku iu kthye humorit dhe buzëqeshjes. Kishte qendruar me një mik të saj, por veçanëirsht të bashkshortit të saj Agim Tarakut. Si kujtim më dha librin: “Stërvitja është shkencë, loja është art”, që e ka botuar trajneri i saj i parë i moshës 15 vjeçare, Prof. Dr. Qemal Shalsi, ku shkruhej edhe për të.

-Unë e kam kujtim këtë libër, e kam mbajtur gjithë këto vite. Kam foto dhe vlerësime. Por ty të duhet. Bën një punë të jashtëzakonshme për të shkruajtur për ne, për traditat e sporteve të Durrësit. Mbaje në bibliotekën tënde, për të kujtuar Dhurata Xhanin, Agim Tarakun, dy miqtë e t’u të hershëm.

I prekur nga kjo dhuratë shpirtërore, e ndoqa gjatë ecjen e saj. Pasi mbështeti fuqishëm krahun mbi patericë dhe u ndamë përmallshëm, Dhurata Taraku lëvizte e sigurtë. Mbi një trup të shembur por të fortë, mbi një këmbë me probleme por të sigurtë, e ndjeja se Dhurata Taraku po fluturonte. Dhe ky fluturim, nuk u ndal pavarësisht halleve të shumta që iu desh të kalonte. Gjithmonë njerëzit e fortë, ruajnë optimzmin dhe nuk tuten ndaj dallgëve të jetës. Dhe Dhurata Taraku është njëra prej tyre.

Mirutakofshim, zonja e madhe e sporteve Dhurata Taraku! Ti ishe dhe mbete, një dhuratë për Durrësin.