Zbehje
Fatmir Terziu
Një gur qosheje, objekt, i dobishëm,
shumëdimensional,
mban në këmbë një Kishë. Kulti
ndez mendimet e pamëshirshme
duke vërshuar nëpër mendjen time,
një ndjesi, shumë e dhimbshme për tu marrë në konsideratë,
aq sa më gllabëron krejt,
derisa edhe vetë shpirti im,
është zbërdhulur në çmenduri,
enkas tronditjet që vërshojnë nëpër venat e mia duhet të lirohen,
ftohtë, bosh, metal i pajetë, plotërinë,
janë prekja e fundit që trupi im mund të provojë,
ndërsa guri i qoshesë derdhet në një pellg të errët.
Po zbehet.
