Njëherë e një kohë pashë:
shpresën të kacavirrej në shkëmbinj të dhëmbëzuar
ndërsa sytë tanë u ulën në realitetin e saj.
Jeta jonë ishte një kopsht
përgjërim për hapat,
një udhëtim i shkurtër
në makinat e përfjetura.
Njëherë e një kohë pashë:
pragun e derës të lëvizte për të takuar
trupin e lodhur të udhëtarit,
një dorë që u ul tek rrobat në karrige,
një zog që zbrriti mbi pluhurin në abazhur
duke kërkuar përqëndrim.
Një shpresë
po kacavirrej drejt çatisë së shtëpisë
dhe askush nuk u zgjua për të hedhur një gur mbi të.
Përktheu: Fatmir Terziu
Shënim: Nikola Madzhirov është një poet, redaktor dhe përkthyes maqedonas. Ai ka qenë mysafir në disa festivale letrare në të gjithë globin dhe është përkthyer në më shumë se tridhjetë gjuhë.
