SHKURT 12 PRILL 2020
Nga Fatmir Terziu
COVID – 19 I MERR JETËN DHE NJË INFERMIEREJE TJETËR
Në muajin Prill të një viti më parë ajo u takua me Kryeministrin Boris Jonhson, si një infermiere me punë të shkëlqyer dhe të gjatë në NHS. Por një vit më pas më 10 Prill Sara Trollope, 51 vjeç, ndërroi jetë në Spitalin e Përgjithshëm Watford, pasi u testua pozitivisht për Covid-19 një javë më parë.
Ajo ishte nëna e katër fëmijëve, e cila kishte punuar për NHS për më shumë se 30 vjet dhe ishte vetëm disa muaj nga pensioni, dhe së fundmi kishte punuar si matronë për shërbimet e shëndetit mendor të të rriturve në Spitalin Hillingdon.
Stafi dhe gjithë ata që e kishin njohur më parë në Spitalin Hillingdon shprehën dhimbje dhe i dërguan fjalë dashurie burrit të saj Gary, fëmijëve të saj dhe kolegëve të saj.
“Sara punoi pa u lodhur me përkushtim, përkushtim dhe pasion për pacientët, gjithmonë duke u përpjekur për kujdesin më të mirë dhe rezultatet. Ajo ishte shumë e vlerësuar për empatinë dhe mbështetjen e saj” thuhej midis të tjerave në atë mesazh. Vetë Kryeministri Jonhson nga spitali ku ndodhet vetë ka shprehur fjalë konsiderate të larta për të.
QYTETET E PREFERUARA PAS COVID -19
Shumë prej atyre që jetojnë dhe punojnë në Londër përfundimisht vendosin të lëvizin vetëm jashtë kryeqytetit për të marrë pak më shumë liri dhe hapësirë përditësie. Por ku është vendi më i mirë për të shkuar? Ata që janë ende duke punuar në Londër, zakonisht shkojnë në bashkitë përreth kryeqytetit, si Kent, Cambridgeshire, Hertfordshire dhe Essex. Pra, siç mund ta imagjinoni çmimet e shtëpive në disa prej këtyre vendeve janë mjaft të larta, dhe vazhdojnë të rriten.
Hulumtimi nga disa media tregon se shumë qytete në këto qarqe kanë çmime të shtëpive që rriten më shumë se shumica e atyre në Mbretërinë e Bashkuar. Në fakt ato janë rritur për më shumë se 70 përqind kohët e fundit. Qytetet jashtë Londrës, ku të gjithë duan të jetojnë dhe çmimet janë duke u harbuar. Njerëzit po grumbullohen në këto vende sepse janë kaq të dëshirueshëm, apo dhe pse Covid -19 i goditi pak ose aspak?
HISTORIA E SHKALLËVE LËVIZËSE
Gjëja më e rrezikshme në lidhje me shkallët lëvizëse është ndoshta marrja e rrobave dhe veshjeve tuaja të kapura në boshllëqe. Por, kur London Underground hapi shkallët lëvizëse për herë të parë në stacionin Earls Court në vitin 1911, publiku u tmerrua nga kjo shkallë e re e çuditshme lëvizëse. Aq sa ata punësuan një inxhinier me njërën këmbë, që t’i ndihmonte ata për të hipur e zbritur lart e poshtë për tërë ditën. Ai quhej Ëilliam ‘Bumper’ Harris. Ëilliam ‘Bumper’ Harris thuhet se kishte humbur një këmbë në një aksident me tren, por lehtësia e tij duke përdorur shkallët lëvizëse të reja e bëri publikun të qetësohej dhe të mos kishte frikë.
Ekzistojnë dyshime nëse Bumper ka ekzistuar me të vërtetë, por ai përkujtohet me një figurë të vogël në Muzeun e Transportit në Londër.
SHOFERJA E PARË E AUTOBUZËVE TË LONDRËS
Imazhi nga koleksioni i Muzeut të Transportit në Londër na tregon gruan e parë shofere të autobuzëve në Londër. Dhe e para grua ishte Jill Viner e cila kishte ëndërruar të ishte shofere autobusi që kur ishte tetë vjeç. Në vitin 1960, tetë vjeçarja Jill Viner ëndërroi të bëhej shofere e autobusit në Londër, por kjo ishte larg nga mendimi i atëhershëm për një grua të re në ato ditë.
Megjithëse drejtueset femra të autobusëve u bënë një pamje e zakonshme në Luftërat e Parë dhe të Dytë Botërore, pasi gratë plotësonin punën e drejtimit të mjeteve, ndërsa burrat luftonin jashtë vendit, ngarja e autobuzëve ishte akoma një profesion i rezervuar vetëm për burrat.
Duke shkuar drejt ëndërrës së saj, Jill në vitin 1974 u regjistrua në një kurs në Chiswick Training School duke u bërë shoferi i parë i autobusëve në Londër në moshën 22 vjeç.
ENIGMA E PRINCESHËS GJIKA
Në ditët e javës së parë të prillit të vitit 1905 gazetat britanike dhe ato nga Zelanda e Re mbushën faqet e tyre me lajmin e një martese të një Princi shqiptar. Dhe dasma bëhej në një hotel në Londër, kur Princeshës së re Margaret iu dha një diademë nga Princesha Elena Gjika, një unazë diamanti dhe kurorë zbukurimi nga burri i saj Princi Albert Gjika, përpara se të niseshin për një muaj mjalti në Romë. Albert Gjika ishte nga familja e madhe patriotike e Elena Gjikës, dhe shkruhej se ishte pretendent i fronit të Shqipërisë, që mbështeste kauzën kombëtare shqiptare.
Më pas Albert dhe Margaret u vendosën në Paris. Gjatë viteve 1920, Alberti punoi në shkrimin e librit të tij: Shqipëria një pyetje orientale, i cili edhe sot vlerësohet si një punë me rëndësi kulturore.
Margaret pati një jetë ndryshe dhe pas vdekjes së Albertit ajo në vitin 1933 ishte madje një mysafire dreke e Presidentit amerikan Herbert Hoover dhe gruas së tij në shtëpizën e famshme Brookdale të Santa Cruz, së bashku me të famshëm të tjerë, ku e prezantuan si Princesha Margaret e martuar me Princin shqiptar Albert Gjika.
