Është rizbuluar.
Çfarë? Përjetësia.
Ajo është deti që iku
Me diellin.
Shpirti rojtar,
Pëshpërisim rrëfimin
E natës bosh
Dhe ditës së zjarrtë.
Nga lutjet njerëzore,
Nga shpirtrat e zakonshëm
Ju lironi vetveten
Dhe kështu fluturoni.
Pasi vetëm nga ju,
Mëndafshi bëhet prush,
Detyra merr frymë
Askush nuk thotë: më në fund.
Nuk ka shpresë këtu,
Asnjë ngutësi.
Njohuri me durim,
Vuajtja është e sigurt.
Është rizbuluar.
Çfarë? Përjetësia.
Është deti që iku
me diellin.
Përktheu: Fatmir Terziu
