PUTHJE
Të athëta këto netë
Pa ty
Hijëzuar Syzanë
Gjethesh,
Fëshfërijnë ndjenjat
Tek ngjiten ëngjëj
Majë gjoksesh
Rrënqethëse e mishtë
Vjen inazhi yt
Ku sytë mpakur
Presin joshjen
Ta ushqejnë
Lugjeve të zemrës
Perla puthjesh
Po rënkojnë
T’më vijnë
Pikë ,pikë
Kërcet ritmin
Krojeve të shpirtit
Jehonë e zërit tënd
Që po më thërret ëndrrash
Mbushim kupa puthjesh
Mbretëreshë e trëndafiltë
Mbreti I kupave
Po të ofron dashni
Do të shohësh
Se ofshama puthjesh
Do të ndezin gushën
Kapu lisharëses
Së ëndrrës
Të përkundim zgjimet
Arkapiat ,
Le të thyhen tutje
Zotat,
Po këndojnë për ne
Këngë me lutje dashnish
TRAFIK
Trafik në rrugë
Trafik në mendje
Trafik në shpirt
Tmerr
Autostop diku
Mbaroi dhe pritja
Rrugësh u fashit
Vend numëro
Parakalon dhe ankthi
Si I marrë
Po ndjek qetësinë
Ta shprishë
Me kilometrazh zero
Përpara
Na çon dhe vetja
Drejt hiçit u mahnit
Kur ndjenjat boshe
Rrotullohen turbulencash
Nxehin dhe ditët më të ftohta
E jo më këtë ditë të gushtit
E trishtë
Parakalojmë
Sa mundim vetet
Pa ditur se për ku
Përpara veç të shkojmë
Dhe pse ecim kuturu.
NUK JAM MË SI DIKUR
Monotoni,
Thërmuar në pjesëza
Çorientuar
Englediset shpirti
Sa atje këtu
Sa për të thënë
Ja u duka
Që t’më shihni
Por nuk jam më si dikur
Nuk jam më
Ta dini
Pa ty
Dhe me ty
Se unë,
S’jam aty me shpirt
Por vetëm me trup
E ky është ndryshimi.
Oh sa më dhemb.
HËNA VETMITARE
Kundërshtitë
Po thyejnë fjalët
Dëndur
Me grusht mērzie
Rishtaz
Vrasin,
Mu nē sqep të ditës
Der ti thyejnë dhëmbët
Heshtjes
Tehe shpatash
Sysh vëngër
Po zhurmojnë
Tē presin shpirt
Se braktisën dritën
Në shtëpinë e dielltë
Për hënën vetmitare
Netëve
Ajo po gërmon
Me thonj babëzie
Plagëve
Të bëj strehë nga pak
Gjer të kullojë dhembje.
Valbona Kolaveri
