Poetit
Astrit Lulushi
Për gazetarët do të vajtoj,
Le të vdesin - sepse kanë lindur;
Lajme, opinione prej tyre lexoj
Me pak admirim apo fajësim;
Shtypi është shterpë, megjithëse,
Plot lajme vendase e të huaja,
Asnjë vrasje a përdhunim,
Protestë a sulm policie
Nuk ia vlen të përmendet.
Miqtë tanë, vëshguesit,
Copëtues dhe gdhendës
Janë gjykatës të llaçit dhe gurit;
Por të takohen ose të patakuar,
Në një fushë të hapur,
Me guxim do të shqiptoja,
ata janë asgjë, askushi.
Të tregosh mirësinë tënde, Zot,
Që i dhurove Poetit;
A do të kisha një të tillë
Si një rreze dielli,
Dhe atëherë e gjithë bota ta dinte!
Comments