PANAJOT BOLI: MALLI YT

POEZI

NGA PANAJOT  BOLI

MALLI YT

Ca pika shiu më tremben vetminë

Si nota muzike trokojnë në tastjerë

Malli dridhet si fletët e pentagramit

Arratisur nëpër natë,me llohë e erë

Malli yt seç erdhi befas si pika shiu

Si rrekezë dhimbje në dritare rigon

Buzët zgjat t'i puth, t'i njmë me to

E prapë i etur,shpirtin s'ma sheron

Me gishta pikat i mbledh në xham

Në sumbullat,syri yt po më çmend

Si ushtarë i inkuadroj ato në germa

E shkruaj duke u dridhur emrin tend

RINGJALLJE

Gjethet bien..zvarriten..pastaj vdesin

Dheu i ngushëllon e i tret me ngadalë

Në pellgje po ndjek hënën e mardhur

E i përhumbur mes territ them ca fjalë

S'i arrij t'i pyes,shushurimen s'e kuptoj

Po m'i shtyn era drejt perroit që t'i tres

Në pranverë si lind prapë gjethja feniks?

Shpresën amebë ,si e ngjallin mos vdes?

Çudi, në këtë dimër të mugët të pashpirt

Ranë gjethet për të vdekur,toka po i tret

Thonë se Krishti u ringjall, po gjethet si?

      Nga nxitimi s'arriten të thonë këtë sekret