Notim
Astrit Lulushi
Transnate - për të notuar - fjala latine për 'not', natare, shfaqet në fjalor në një grusht fjalësh të përshtatshme ujore, pêrfshi
* natyrë. Akti i notit, ndërkohë, quhet natation, ndërsa uji që nuk mund të kalohet me not është i panotueshëm. Dhe kur banon diku midis këtyre të dyjave është fjala transnate, një fjalë e shekullit të XVII që do të thotë "të kalosh me not".
Më 3 maj 1810 anglezi Lord Bajron përfundoi notin e tij të famshëm përtej Dardaneleve, shtrirje 4 milje e ujit që ndan anën evropiane të Turqisë nga ana aziatike, Anadollin. Ai kishte vendosur të provonte kalimin duke imituar Leander, personazhin legjendar nga miti grek që supozohet se notonte Hellespontin çdo natë për t'u takuar me të dashurën e tij. Bajroni ishte njëzet e dy vjeç në atë kohë dhe nuk ishte ende i famshëm për poezinë e tij dhe as, për këtë çëshje, por më vonë përjetësoi përvojën në një poezi, shkruar pas kalimit me not nga Sestos në Abydos:
"I mjerë modern i degjeneruar,
Në muajin e gëzueshëm të majit,
Me gjymtyrët që shtrihen të zbehta
Mendoj se sot kam bërë një vepër".
Mirënjohje Astrit Lulushi Mirënjohja është virtyt kaq i lartësuar saqë disa vende kanë një festë të tërë të bazuar rreth saj. Megjithatë, kultivimi i një mendësie të përditshme mirënjohjeje mund të ketë gjithashtu ndikim të thellë në edukimin e marrëdhënieve dhe nxitjen e mirëqenies. Kur e pranojmë vazhdimisht mirësinë dhe mbështetjen që kemi marrë nga të tjerët, ne forcojmë lidhjet tona me miqtë dhe familjen dhe inkurajojmë një kulturë vlerësimi - ndjeshmërie. Mirënjohja është gjithashtu një mjet i fuqishëm për të rritur lumturinë tonë, për të përmirësuar shëndetin dhe për të zhvilluar elasticitetin emocional. Mbajtja e një ditari mirënjohjeje, dërgimi i një shënimi ose emaili të sinqertë falënderimi ose përfshirja e vlerësimit në rutinën tonë të përditshme të vëmendjes mund të përmirësojë mirëqenien tonë mendore dhe emocionale gjatë gjithë vitit. Shprehja e rregullt e falenderimeve na kujton lidhjet që ndajmë me njerëzit tanë dhe inkurajon akte mirësisë që mund të valëviten në të gjithë shoqërinë, duke kontribuar përfundimisht në një dhembshuri më të madhe. Le të jemi mirënjohës ndaj njerëzve që na bëjnë të lumtur; ata janë si kopshtarët që e bëjnë shpirtin tonë të çelet. Nëse më shumë njerëz do të ishin më mirënjohës për atë që kanë, në vend që të vajtojnë për ato që nuk kanë, shumë të mira do të vinin në botë. Pesimizmi ushqehet me vetveten. Po kështu edhe optimizmi. Mirënjohja është një emocion hyjnor; e mbush zemrën, por jo për të shpërthyer; e ngroh, por jo në temperaturë,thoshte Charlotte Brontë.
Kur një person nuk ka mirënjohje, diçka i mungon humanizmit të tij. Një person pothuajse mund të përcaktohet nga qëndrimi ndaj mirënjohjes. Falënderimi është forma më e lartë e mendimit; dhe mirënjohja është lumturi e dyfishuar nga habia. Kaq shumë për të shijuar, aq shumë për të qenë mirënjohës. Dhe meqenëse nuk jam i sigurt për adresën në të cilën të dërgoj mirënjohjen time, e vendos atë në çdo gjë që bëj. Këtu është dhurata e mirënjohjes: Për ta ndjerë atë, egoja duhet të tërhiqet. Ajo që shfaqet në vend të saj është dhembshuria dhe mirëkuptimi më i madh. Dhe sa më mirënjohës të bëheni, aq më shumë duhet të jeni mirënjohës. Seneka shkruante se kush merr një përfitim me mirënjohje, e kthen këstin e parë të tij. Falënderimi për bollëkun është më i ëmbël se vetë bollëku. Bollëku jep shkujdesje; falenderimi sjell vigjilencë: kërko begati me rrjetën e mirënjohjes.
