Ne i lutemi Zotit
Nuk ka gjë të tillë si një fatkeqësi thjesht ‘natyrore’
Tërmeti në Turqi ishte i pashmangshëm – por nuk duhej të ishte kaq shkatërrues.
Tërmeti që goditi Turqinë dhe Sirinë në orën 4 të mëngjesit të së hënës është tashmë ndër më vdekjeprurësit e shekullit tonë të ri. Numri i të vdekurve arriti në shifra të tmershme mëngjesin e së mërkurës dhe pritet të rritet në mënyrë dramatike, pasi koha për gjetjen e të mbijetuarve në rrënoja ngushtohet çdo minutë. Vetëm në Turqinë jugore, rreth 6,000 ndërtesa janë rrafshuar, duke lënë qindra mijëra të pastrehë. Në total, rreth 23 milionë njerëz në të gjithë Turqinë dhe Sirinë thuhet se janë prekur nga tërmeti dhe pasgoditjet e tij. Kriza humanitare që po shpaloset është e zymtë pa fjalë. Pyetja e qartë që shtron është, a mund të kishin qenë gjërat ndryshe?
Shkaku i menjëhershëm i shkatërrimit ishte, natyrisht, përtej kontrollit të njerëzimit. Tërmetet janë një fenomen natyror, pasojë e lëvizjes së pllakave tektonike, të cilat shkenca ende nuk është në gjendje t'i parashikojë e aq më pak t'i parandalojë. Por ende nuk kishte asgjë të pashmangshme për përmasat e tragjedisë. Sepse ka shumë faktorë socialë dhe njerëzorë që mund ta kishin zbutur këtë fatkeqësi.
Në një farë mënyre, tërmeti i Turqisë ishte një 'skenar i rastit më të keq', të paktën për sa i përket shkaqeve të tij natyrore. Tërmetet e kësaj madhësie dhe intensiteti janë të rrallë në rajon – ndoshta edhe një fenomen që ndodh një herë në shekull. Tërmeti fillestar me magnitudë 7.8 ishte, sipas disa raporteve, më i forti që Turqia ka përjetuar që nga viti 1939. Dhe kjo u pasua nga një pasgoditje seriozisht e fuqishme prej 7.5. Tërmeti fillestar dhe pasgoditja ishin relativisht të cekëta - i pari 11 milje i thellë dhe i dyti gjashtë milje poshtë. Sa më i cekët të jetë tërmeti, aq më shkatërrues mund të jetë, pasi kjo shton intensitetin e lëvizjeve në sipërfaqe.
Ne i lutemi Zotit për viktimat dhe tërë atë që ka ndodhur me këtë tërmet të dhimbshëm, katastrofik teksa ka marrë jetë dhe ka shkatërruar jetë…
Mësimi kryesor nga kjo katastrofë që po shpaloset është se bota ka nevojë për zhvillim, dhe shumë më tepër. Një botë më e pasur nuk do të duhej të duronte një kosto kaq të lartë njerëzore. Ne nuk kemi nevojë të pranojmë fatin tonë përballë fatkeqësive ‘natyrore’.
