NA DUHET

NA DUHET

Poezi nga Kozma Gjergji

NA DUHET

Na duhet ende të luftojmë

Edhe në shekullin XXI

Me ata që

Helmuan Sokratin.

Me ata që

Kryqëzuan Jezu Krishtin,

Me ata që

Sollën ferrin e vërtetë në tokë…

Janë po ata

Shpirtra të zinj

(Vetëm emrat, fytyrat

dhe armët kanë ndryshe.)

Me etjen satanike

Për mizori,

Pushtime e sundim.

Janë

Rreziku më i rrezikshëm,

Prandaj na duhet

Domosdoshmërisht

T'i mundim.

ÇDO LOT

Çdo lot në Ukrainën e

Martirizuar e heroike

Është thirrje dhe

Lutje e perëndishme.

Janë të bekuara

Ato duar që ndihmojnë!

DASHURIA

Dashuria prindërore

Flet dhe me buzët mbyllur.

Dyert e saj i gjen hapur

Në çdo kohë.

TRAGJIKE

I tmerrshëm ka qenë

Dëbimi i shqiptarëve

Me zjarr e plumb

Nga fqinjët shovinistë.

Tragjike është dëbimi

Nga pushteti i tyre

Me varfëri e mjerim.

KUJDES!

Kujdes me ujërat e ndënjura,

Me ujërat që s'qarkullojnë,

Janë kënetësuar

Dhe bërë të helmët.

DËGJOJE

Dëgjoje fjalën e të urtit:

Mos ia jep shkopin harbutit

Se të vret me shkopin tënd!

GABUAM

Kaq herë

Kemi gabuar

Dhe prapë

Zgjedhim

Djallin

Arbitër

Të jetës sonë!

KACAVJERËSI

Pa shtyllë kurrizore

Dhe ngjitet e ngjitet

Përpjetë

Falë lisit!

DISA

Për të vrarë

Përdorin mjaltin

Në vend të helmit.

JANË…

Grindja dhe pendimi

Janë vëllezër, miq,

Dashuria dhe urrejtja

Dashnorë, kushurinj.

PAQE

Kafshohen e çjerren

Qeni e maçoku.

Bëjnë paqe

Në një kërmë.

DETI

Deti i pamatë,

Madhështor!

Nuk refuzon kurrë

Asnjë lumë.