Mjegull

Fatmir Terziu

Ne jemi të detyruar,

secili,

të ecim në një rrugë eksperiment,

e dashur i rezistojmë udhëtimit,

përpjetë

përmes verbimit të verbër të dashurisë

me lojën e hutuar të kryqëzimeve,

skenë,

deri në qiellin e padukshëm.

Loja ngre një pako me gjemba që duhet ta durojmë

ndërsa errësira e errët zhytet dhe qep fatura me krimin,

po ku është llamba qetësuese për të na dhënë pamje?

Dhe kush do të vijë të na tregojë kujdes për kursimin?

Ndërsa Zoti tërhiqet nga perdja e Teatrit të Tij,

valë kadifeje të pangopura,

sillen mes nesh,

shkëlqimi i mëngjesit përtej botës gri

shtrihet mbi botën jeshile,

të gjerë dhe të mrekullueshme.

Ne jemi një teatër pezull

luajmë dashurinë nën mjegull.

Londër, ditë me mjegull, 22 Janar 2020