top of page

Minush Hoxha: Variatet kundrimesh



Hapa syt pas shetitjeve nëpër ëndërra

Pas shëtitjeve nëpër gallaktika, nëpër universum

Tek kërkoja e s’dija se çkërkoja

Tek shihja e s’dija se ç’shihja

Më pas i vrerët këtheja në këndin e ngushtër të motnisur

e pyetja veten:

E ç’të detyroj këte endje neveritëse!

Ç’e mendove veten tek bëje këte marrëzi!

Këto rropatje të çmendshmee që hidhnin anash jetën!

Imagjinatë e dështuar, hir budallaq!

Në çast, syri trim vajti kahjeje tjetër

Andej nga dritarja e rrezes

Ç’më mbërtheu gëzimi tek pashë dritën

Ç’më qeshi fytyra tek binte shi vere

Ç’më mbushulloj shprese

Ajo rrezja dielli teke

Tek kapërcente nga një pëllëmbë qielli të vrerët

 E gëzueshëm e skofishem, e me miklim ndritte

Të tëren, hapsiren, shpirtin, jetën,

Dhe ja, në këte çast pushimi, i qetë fare

Tek hedha marrëzitë në një cep të largët

Marrëzitë e një veteje të rebeluar, pa fre mendjeje

Kundroj në disponime spektaklin jetësor

Dhe në disponime pres, e pres ate ,,fine” të shfaqjes.

12 views0 comments

Comentarios


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page