Korrupsioni

Nga Petrit Malushi

Korrupsioni

Ai, lirshëm midis nesh

Vjen e shkon si zotëri.

Përshëndet, buzëqesh…

E thërrasin, ulet rri.

Por, si bubullimë në verë

Në të thatë, ligjërohet :

“Korrupsioni është kolerë !…

Ta groposim, të dërrmohet !…”

“Ta prangosim në birucë,

T’ja shkulim dhëmballë, dhëmbë.

Ta zhytim në gropë me llucë,

Lidhur kokë, duar, këmbë !”

Ai, hyn e del në zyra

Pa trokitur, pa pengesë.

Bisedon, i qesh fytyra,

Miq e shok’ i bëjnë ftesë.

Gjatë e gjerë rrahin mendime,

Përvojë zbrazin, thurin plane.

“Pjesa jote, pjesa ime !

Ja kufiri… asaj ane !...”

Të korrupsionit, dashnorë

Mallkimet për të s’i ndalin.

Luajnë më bukur se aktorë,

Lidhjet sheshit mos t’u dalin.

“Kërkoni aty… atje…

Ta shkulim, thajmë nga rrënja

Edhe po të jetë në re !”

“Jooo tek unë ! Këtu s’ka shenja !”

Korrupsioni kokorrosh,

Qafëbuall e dorëpallë

Në çdo shkallë sipër, përposh,

Majtas, djathtas bëhet palë.

Çdo kostum për masë i bie,

Ministër a deputet,

Bashkiak, shef drejtorie,

Pushtetar në fshat, qytet…