Filozofi e avancuar
Nga Diamanta Zalta
Unë kam kohë që e ndjek shkrimtarin Astrit Lulushi , penën e artë të gazetarit të Zërit të Amerikës . Madje ceremonia që ju bë nga ky kanal televiziv I huaj dhe Radio prestigjoze e SHBA- së ´´THE VOICE OF AMERICA ´´ , përkushtuar daljes në pension të Kolegut të tyre , më ka mbetur e pashlyer në mendje për respektin dhe konsideratën e veçantë . Kjo ka ndodhur gjithmonë , kokat shqiptare janë njohur më parë nga vendet e perëndimit dhe botës , ndërsa nga atdheu janë lënë në harresë të plotë . Kundërmon fyerje .
Kam siguruar në bibliotekën time personale 80 përqind të librave të tij . Pa e tepruar , pa dashur të bëj asnjë kompliment për të cilët autori nuk ka asnjë nevojë , duke iu referuar vetëm të Vërtetës , them me bindje të plotë se mendimet e tij të thukta , të shkruara sa thjeshtë aq dhe me filozofi të avancuar , mua më duken PROFETËSI për JETËN . Pse e them këtë ? Sepse aty nuk ka sharje , as mallkime , as ankesa , ka vetëm udhëzim , zgjidhje , dhe urtësi . Siç e thotë dhe autori i parathënies së librit të tij të fundit Prof Fatmir Terziu , mendimet e Astritit , në çdo libër të tij , janë të ndezura nga zhgënjimi i tërbuar i përditësve . Aty mer dhe vlerat fine filozofia e tij për jetën .
Astriti më shumë se emocionin ndjek arsyet , dhe aty bëhet edhe i besueshëm për lexuesin . Prurjet e tij të cilat nuk janë pak , kanë kërkesë të parë nga autori , mirëkuptimin me lexuesin . Dhe ja arrin . Diku në një dialog të shkurtër , (dialogje të cilat personalisht i ruaj si relika të çmuara) , ai u shpreh se nuk ka rëndësi deri ku arrijmë me Artin tonë , sa vleresohemi nga një artist tjetër i zot p. sh . , ajo që ka rëndësi është se sa kemi mundur të përthithemi nga lexuesi i thjeshtë , për atë që kemi shkruar , sepse në fund të fundit edhe një shkrimtar është popull .
U suprizova një mbrëmje kur në fb , në in box , më kish shkruar Astriti . Ai në fakt nuk është aktiv në fb për arsye personale , por tek tuk boton shkrimet e tij në ALBANIAN POST të Londrës . I ka aq të pakta fjalët . I pëlqen të flasë me vepër . Ishte kopertina e librit të tij të fundit ´´Realitet dhe Vetëdije ´´. Thjeshtë një informacion , pa asnjë fjalë shoqëruese . Pas dy ditësh mora prej tij edhe materialin e librit , të cilin e lexova me një frymë . Si gjithmonë , te nesermen bëra kërkesën time në Librarinë e vogël tek Kryqëzimi i 21 dhjetorit në Tiranë , për ta patur në dorë atë libër kur te vi ne Tirane . Aty i shet Librat e tij Tirana Times .
Eshte e habitshme mendova , deri kur Shqipëria nuk do t´i njohë e vlerësojë mençuritë e bijve të saj?! E bën Bota këtë në vend të saj ! A nuk është dëshpëruese?! I frikësohet dritës ? Po drita e gjen vetë udhën e vet për të dalë . Po Drita e emigrantit ka pasten e Atdheut . Kështu fjala , talenti , vlerat e këtij autori edhe pse pa asnjë përkrahje të jashtme , kanë tërhequr vëmëndjen e Botës , dhe për ato që dinë të peshojnë vlerat , edhe në Shqipëtarë të Diasporës . Ky vlerësim filloi së pari me vëndin ku njihet Meritologjia , në SH B A . Shpresoj vlerësimi i tyre të rrezatojë deri në atdheun e shkrimtarit të Madh . Muri i vëmëndjes tashmë është çarë , dhe drita e ka përmbytur kufirin e mosnjohjes dhe indiferencës . ´´Astriti , po hap një udhë të re´´- thotë Profesor Fatmir Terziu në parathënien e librit , ´´është një këngë në llojin e saj , është prognozë për dje , sot , dhe nesër . . . ´´
Astriti , është ajo bisturia e hollë që diagnoston pa bërë gabim , bazuar në të vërteta të dhimbshme që nuk duhen kurrësesi përsëritur . Të lexosh Astrit Lulushin nuk has pengesa , nuk ka të lutura , as mallkime e as hakmarrje , ka vetëm hapje sysh , dhe shkundje , ka direktivë dhe zgjidhje . Autori së pari është atdhetar .Pastaj është shkrimtar . Ai nuk pushon se qemtuari per vendin e tij . Shkrimet e tij jane enciklopedi .
´´Në Fjalori latin, artikulli Alb zë një vend të veçantë.
Alba - gur i çmuar i bardhë, i qartë, shqip, agim, zbardhet
dita - është fjalë pellazge e fjalorit latin.
Albus ishte qyteti mëmë e Romës, ndërtuar nga Ascanius,
i biri i Eneas. Liqeni dhe mali shkëmbor aty pranë u quajtën
Alban e Albanus. Qyteti u shkatërrua nga Tullus, mbreti i
tretë i Romës, dhe nuk u rindërtua kurrë më.
Alban quhej miku i sinqertë (i bardhë, i pastër), që i
përkiste vendit përtej "mare Albanum”
Mbi majën e malit Alban qëndronte tempulli i Juppiterit ´´
Cdo gjë që thuhet brënda arsyes së Astritit është ideologji , e mbuluar me Art . Nuk është një frymëzim sensional , është nuhatje e gjëndjes ekzistenciale , është zgjidhja e enigmës së miliona bashkëatdhetarëve të tij për një jetë më të mirë , për atë që e meriton dhe i është vonuar . Astriti i hedh në erë lexuesit pyetjen - ´´ A është kështu LIRIA ? ´´ Më pas jep përgjigje të forta , të pakundërshtueshme që për seicilin bashkëqytetar bëhen MODEL për të tërhequr vëmëndjen në veprime që Bota i ka portretizuar me kohë , ndërsa NE si komb e si popull i kemi merituar që shumë më parë . Është eliksiri , ku Fjala e autorit bëhet teh , kulm , tërheqje e pamëshirshme ndaj gjykimit mbi të padrejtën .
Ua këshilloj me shumë përzemërsi të njiheni në fillim me Artin dhe Filozofinë e Astrit Lulushit , sepse jam e sigurtë që më pas do të bindeni se librat e tij ´´ ju bëjnë mirë ´´ , për të hapur shpirtin dhe trurin , ju vlerësojnë vetë ju , ju rrisin .
