Fatmir Terziu: Zëri legjendar që nuk do të shuhet kurrë

Zëri legjendar që nuk do të shuhet kurrë

Ismet Bellova (1934–2024)

Peshkopia përlotet. Dibra mban zi. Bashkë me to, mbarë Shqipëria ndalet për një çast për të nderuar kujtimin e Ismet Bellovës, njeriut që me zërin, dijen dhe pasionin e tij i dha emocion brezave të tërë dhe e bëri sportin pjesë të shpirtit kombëtar. Lajmi i ndarjes së tij nga jeta, afër mesnatës së 20 dhjetorit, në moshën 91-vjeçare, u prit me dhimbje të thellë, si humbja e një familjari të dashur, si heshtja e një zëri që për dekada me radhë ka folur për ne të gjithë.

Me dhimbje të thellë dhe respekt të pafund, sporti dhe media shqiptare përcollën në amshim Ismet Bellovën, një nga figurat më të mëdha të gazetarisë sportive, zërin e papërsëritshëm të komentimit të ndeshjeve të futbollit dhe jo vetëm. Me ndarjen e tij nga jeta, Shqipëria humbi jo vetëm një profesionist elitar të mikrofonit, por një pasuri të rrallë kombëtare, një njeri që për më shumë se pesë dekada shndërroi sportin në emocion, në kulturë dhe në kujtesë kolektive.

Ismet Bellova ishte shumë më tepër se një komentator. Ai ishte zëri që bashkoi shqiptarët rreth radios, zëri që depërtonte në shtëpi, në punë, në fusha e male, duke sjellë me vete emocionin e golit, dramën e humbjes dhe krenarinë e fitores. Kushdo që e ka dëgjuar ndonjëherë, e mban mend ndjesinë e drithërimës që përcillte intonacioni i tij i veçantë, qartësia e fjalës dhe pasioni i pastër për sportin dhe për atdheun. Komentet e tij nuk ishin thjesht kronika sportive, por rrëfime të gjalla, të mbushura me ndjenjë, dije dhe kulturë, që e ngrinin sportin në nivel arti.

Zëri i tij kumbues, i ngrohtë dhe autoritar, tashmë do të jetojë vetëm në fonotekën e Radio Tiranës dhe në arkivat e Radio-Televizionit Shqiptar. Por jehona e atij zëri do të mbetet e pashlyeshme në kujtesën e miliona shqiptarëve, të cilët u rritën dhe u formuan duke dëgjuar ndeshjet e komentuar prej tij. Me largimin e Ismet Bellovës, gazetaria sportive shqiptare humbi një shkollë të tërë profesionalizmi, etike dhe përkushtimi, një model që frymëzoi breza të tërë gazetarësh dhe sportdashësish.

Ismet Bellova lindi më 1 qershor 1934 në Tiranë, në një familje me origjinë dibrane, por lidhja e tij me Dibrën dhe Peshkopinë ishte e fortë dhe e pandashme gjatë gjithë jetës. Pas përfundimit të shkollës së mesme, ai nisi rrugën e tij profesionale si mësues në shkollën pedagogjike të Peshkopisë, duke kontribuar edhe në drejtimin e Komitetit të Kulturës Fizike dhe Sporteve të Dibrës. Pikërisht aty, në Peshkopi, hodhi themelet e misionit të tij fisnik në shërbim të sportit dhe edukimit.

Për një periudhë gati dhjetëvjeçare, Bellova punoi si mësues i edukimit fizik në Shkollën Ushtarake “Skënderbej”, ku spikati për disiplinën, seriozitetin dhe pasionin me të cilin edukonte të rinjtë. Më pas, ai iu përkushtua gazetarisë sportive, duke punuar si gazetar në të përditshmen “Sporti Popullor” dhe si shef i Sektorit të Propagandës në Komitetin Shtetëror të Kulturës Fizike dhe Sporteve. Krahas këtyre detyrave, ai vijoi misionin e tij edukues si mësues në shkollën e mesme “7 Nëntori”, ku për 12 vite të tjera formoi breza nxënësish me dashuri për sportin dhe jetën aktive.

Në vitin 1986, Ismet Bellova u rikthye në Qendrën Kërkimore-Shkencore të Sporteve, ku punoi me përkushtim deri në daljen në pension në vitin 1998. Por pensioni nuk e ndali kurrë energjinë dhe pasionin e tij për sportin. Për më shumë se 50 vjet, ai ishte një nga zërat kryesorë të komentimit sportiv në Radio-Televizionin Shqiptar, duke transmetuar ndeshje futbolli dhe ngjarje të rëndësishme sportive që u bënë pjesë e historisë kombëtare.

Trashëgimia e Ismet Bellovës pasurohet edhe nga veprimtaria e tij si autor dhe studiues i sportit. Ai la pas vepra me vlerë të veçantë dokumentare dhe kulturore, si “Portierë të mëdhenj”, “Visare të sportit shqiptar” (bashkautor), “Fjalori i termave sportive”, “Kupa e Kampionëve të Evropës” (bashkautor), si dhe librin “Dibra Sportive”, botuar në vitin 2005, një homazh i ndjerë për sportin dhe historinë sportive të Dibrës.

Puna e palodhur dhe kontributi i jashtëzakonshëm i Ismet Bellovës u vlerësuan edhe në arenën ndërkombëtare. Në verën e vitit 2001, Bashkimi Ndërkombëtar i Gazetarëve e nderoi me Diplomë Nderi, të nënshkruar nga Presidenti i Komitetit Olimpik Ndërkombëtar, një vlerësim i lartë për një jetë të tërë të përkushtuar sportit, gazetarisë dhe edukimit.

Sot, sporti shqiptar, Dibra dhe Peshkopia ndihen më të varfra pa Ismet Bellovën. Ai u largua fizikisht, por vepra, zëri dhe shembulli i tij do të jetojnë përgjithmonë. Ai do të kujtohet si njeriu që i dha zë emocioneve tona, që na bëri të qajmë e të gëzojmë, të besojmë dhe të ëndërrojmë bashkë.

U prehsh në paqe, Ismet Bellova!

Zëri yt do të na mungojë, por kujtimi yt nuk do të shuhet kurrë.