ROBIN HOOD PESHKATAR
Nga Fatmir Terziu
Stuhitë hypin mbi kuaj. Ikin mbi kuaj të zezë
stuhitë e huaj,
ikin mbi det, mbi dallgë, ikin serbes
lënë pas gjurmët e këtyre kuajve të mallkuar
përcillen me bubullima, vetëtima, zhurma të frikshme
dhe një breshër shkatërrues me kokrrën sa një kokë
në kodrën afër qytetit Scardeburch me pamje të ndritshme
e çdo këmbë e kuajve zhytet duke u fundosur thellë në tokë
në një rrjedhë të përditshme
vizitori vetë mund të vendosë...
edhe në një ditë të vetme qëndrimi këtu
pranë dritares ku gjithnjë një sy vejushe të josh
të shfletosh legjendat e Scarborough.
Dhe veshi si vesh. Dhe syri, si sy të sjell çdo të paparë
kur gjethet janë jeshile dhe lulet e ëmbla trazohen me aguliçe
fillon historia e Robin Hoodit të kthyer në peshkatar
kur mori bujtinën në shtëpinë e një vejushe
tej oqeanit të gjerë, jo shumë larg
një kodre, një bregu, një fushe
e vetes ia vuri emrin Simon,
për hir të syve, për atë vejushë të pastër,
të cilën e puthi dhe e dashuroi më vonë,
e ajo e quajti Simoni im, Simon i varfër.
E kështu Simon i varfër mbeti vetëm një ves
deri sa si peshkatar nuk pati sukses
por kur pa një anije me piratë francez
kujtoi menjëherë kuajt e mallkuar të zezë
e kështu i gjuajti me shigjetën e parë,
dhe lundroi drejt tyre me një not të paparë pastaj,
i gjeti të gjithë armiqtë e vrarë
me dymbëdhjetë mijë paund ar,
e dinte se nga larg e ndiqnin sytë e asaj vejushe
lëshoi një shigjetë me letër në majë,
dhe një monedhë si një sinjal
për tërë atë pasuri vezulluese.
Simoni shkruante: gjysmën e kam për ty vejush
dhe tre fëmijët e tu të vegjël,
do ta ndaj ama gjysmën tjetër,
me varfërrit e mi, që bërtisnin në korr,
ne jemi me ty gjithnjë o Simon,
i hodhe në det kuajt e zinj me forcë,
kështu brezat dhe të gjithë ata vizitorë,
të gjithë ata që do të vijnë në Scarborough
gjthnjë do të kujtojnë me respekt atë kohë,
kur Robin Hood vërtetë dështoi si Simon i varfër këtu
por u dha të varfërve ar boll.
SCARBOROUGH, JANAR 2004 - 2024
Comments