top of page

Fatmir Terziu: Ata na nderuan!


Ata na nderuan!

Nga Fatmir Terziu

 

Sulmuesi i Shqipërisë, Mirlind Daku është dënuar me dy ndeshje, shkruajtën mediat, pasi ka drejtuar tifozët e vendit të tij me thirrje përçmuese. Ky dënim për Dakun vjen pasi ai kishte përdorur fjalë fyese ndaj maqedonasve dhe serbëve me të përfunduar ndeshja me Kroacinë. UEFA gjithashtu gjobiti Federatën Shqiptare të Futbollit me 25,000 euro për „transmetimin e mesazheve provokuese të papërshtatshme për një ngjarje sportive“. Federata e Futbollit të Shqipërisë u ngarkua me një shtesë prej 22,500 euro për pushtimet në fushë dhe ndezjen e fishekzjarreve nga mbështetësit, ndërsa nëpër mediat e ndryshme „sulmi i supozuar i tifozëve të futbollit anglez jashtë vendit u quajt si një burim i padurueshëm i turpit kombëtar“. Nga media të ndryshme janë shfaqur një sërë videosh që tregojnë tifozët anglezë duke kënduar "10 German Bombers" përpara ndeshjes së së dielës me Serbinë. Një video, e filmuar në Düsseldorf, Gjermaninë perëndimore, tregon një fans duke mbajtur një aeroplan lodër dhe duke pretenduar se e rrëzon atë ndërsa këndon. Tifozët u paralajmëruan nga policia gjermane përpara Euros në mënyrë eksplicite që të mos bënin "atë për bombarduesit". Në të kaluarën, menaxheri i FA dhe Anglisë, Gareth Southgate, gjithashtu u kanë thënë fansave që të mos e këndojnë atë. Por ata e kënduan dhe ende e këndojnë…

Duke parë këtë nuk e di nëse, "denoncimi i të rinjve... ndihmon shumë në qarkullimin e gjakut". Por denoncimi i huliganëve sigurisht që duket se përmirëson qarkullimin e tirazhit të disa mediave. Askujt nuk i pëlqen të shohë bulevardet e hijshme evropiane apo Straßen gjerman të shkatërruar nga tërbimi i të rinjve nën ndonjë flamur, që ndoshta alarmon dikë. Por ne me të vërtetë duhet të marrim disa nga këto gjëra në perspektivë dhe të shohim fatet e të gjithë flamujve në proporcionalitet.

Shqiptarët janë për të dytën herë në Euro dhe kanë pasur në të dy rastet menaxherë të huaj, që kanë kënduar ose jo Hymnin e Flamurit shqiptar, apo Kombëtar. Të gjithë futbollistët shqiptarë dhe mbështetësit e tyre janë parë të kënaqur, të këndshëm, të gëzuar duke kënduar Hymnin Kombëtar. Të tjerat natyrisht janë emocione dhe raste që ti jep një masivitet i tillë. A duhen ndëshkuar shkeljet? Sigurisht ligji duhet të jetë për të gjithë një.

Përveç kësaj, është e vështirë të imagjinohet se ka kaq shumë zemërim për një tifozëri futbolli në të kaluarën e dekadave me shqiptarët se nuk kanë pasur asnjë mundësi të tillë. Ajo që ka ndryshuar është se interesat e mëdha të korporatave tani duan që ju të kuptoni se fusha e futbollit, tribunat dhe i gjithë propozimi i Euros janë një hapësirë ​​në pronësi komerciale dhe pjesë e atyre që mbushin tribunat me  bileta të majme.

Ai futboll ka të bëjë vetëm me shikimin e ekranit që pagëzohet dhe atë që lufton të pagëzohet për hir të topit. Ka të bëjë me ministrat që kanë marrë një Schnitzel dhe duke u kapardisur me paratë e taksapaguesve shqiptarë na shfaqen tribunave komode. Është një lojë që është bërë aq e dezinfektuar sa mund të përdoret për të shitur sigurime. Tifozja e zhurmshme është më pak e mirëpritur se kurrë. Ajo ngjan si pjesëmarrëse në miss-modelin e ri të Euros 2024. Tjetra është histori dhe para, edhe kur vendosen gjoba… Dikush kërkon ti shuaj thirrjet entuaste shqiptare, gëzimin e tyre sublim.

Nuk më pëlqejnë këto përpjekje për të shuar ato pak thëngjij të mbetur e të ndezur të asaj që dikur ishte një furrë e fuqishme në stanjacionin e izolimit. Burrëria shqiptare tani është në krizën e emigrimit. Ka gjithnjë e më pak role të vlefshme përmes të cilave djemtë e zakonshëm mund të shpresojnë të fitojnë para, status dhe respekt. Shumë të njëjtat llogari X që vajtojnë për këto gërvishtje të rreckosura dhe grisje, gjithashtu shkruajnë postime në Tëitter për rreziqet në rritje të braktisjes së të rinjve dhe problemeve të tjera të dëshpërimit. Por këta burra, të dinë se nuk janë vetëm, edhe në një përpjekje disi të pavlerë, është ilaçi më i mirë që ekziston. Një entuziazëm tipik shqiptar që bëhen paksa të zhurmshëm edhe në Berliner Platz nuk është një burim turpi për mua.

Duket se kemi harruar se për pjesën më të madhe të historisë së tij, futbolli nuk do të kishte mbijetuar fare nëse nuk do të ishte tipi i njerëzve të detyruar të kalonin detin dhe të shkonin në zona të rrezikshme konflikti, për t'u treguar kundërshtarëve rezultatin e një jete të izoluar. Është loja e tyre, me të vërtetë. Lërini të bëjnë çfarë të duan tifozët shqiptarë që shkojnë me kursimet e tyre familjare. Ata na nderuan!

 

17 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page