Edmond Shallvari: Forma e erës

Kam …

Kam lënë ajrin e pathithur, atij qielli të vendlindjes

Kam lënë ëndrrën e paarritur, që më ndjek dhe përtej ikjes

Kam lënë shpresën e zhgënjyer, diellëzuar, borëzuar

Kam lënë dheun edhe yjet, bashkë me veten e gjysmuar

Kam marrë ajrin e munguar, që më mban ende të gjallë

Kam marrë foshnjën e gëzuar, që ma bën jetën përrallë

Kam marrë shpirtin prindëror, të ndjej mëmën dhe babanë

Ç’pata vallë që po lotoj? Edhe lotët paskam marrë.

Qiraxhi

Dhe në qoftë Zoti krijues

S'ma dha jetën me qira

Qind për qind më la zotrues

Që në lindje, në gjithçka

Dikush tjetër, racë si unë

Jetën time pronësoi

Me një firmë e një vulë

Nëpër ngastra ma coptoi

Dhe më vuri tjetër taksë

Për çdo copë të kësaj jete

Brenda jetës më la jashtë

Qiraxhi edhe pas vdekjes

Forma e erës

Ke provuar të marrësh formën e erës?

Erës së veshur me tyl pranveror

Flladi i saj si rrahjet e zemrës

E bën dhe plakun të ndjehet dashnor

Formën e erës ke provuar të marrësh?

Erës së veshur me gjethet e vjeshtës

Flladi i saj si tingujt e kitarës

Të sjell në shpirt aromën e femrës

Ke provuar të marrësh formën e erës?

Erës së veshur me gunën e dimrit

Suferina e saj ia kalon Sirenës

E bën dhe Omerin të ndryshojë mitin

Forma e erës i ngjan vetëm shpirtit