Dy poezi

Berati i pazbuluar

Me ndërtesat e bukura

Berati shndrrit si një qytet skenik

Në majë është ngritur Kështjella

Imiton siluetën e kodrës !....

Përball njera – tjetrës

Dy lagjet emblemë “GORICA – MANGALEM”

Sa të ndryshme, aq edhe të ngjashme

Me simfoni të largëta e legjenda të habitshme !

Me një nur të bukur

Qyteti i ndarë në dy pjesë nga lumi “Osum”

Duket një qytet mistik

Me peizazhe të paqta e harmoni të hijshme historish !...

Lagjet e “Goricës” përgjat lumit

Vështrojnë lagjet e vjetra të “Mangalemit”

Shtëpitë e mbivendosura mbi njera-tjetrën

Një ansambël më vete bukurish !...

I quajtur dikur “Qytet i bardhë”

Ai njihet më shpesh si “qyteti i një mbi një dritareve”

mbi 24 shekuj histori, art e kulturë

një “qytet i rrallë” që takon agimit të njerëzimit !...

Tejkohësia e qytetit të gurtë

Vetëdije e kohës me harmoni historike

Me stil elegant e të papërsëritshëm

Në shpirtë lirikën e gjallë të kohës së lashtë

Me vargje poetësh për vajzat si ëndrra !....

Me një kodër në pavdekësi

Bashkohet ndjenja e bukur mbi lule zambaku

Me dhimbjen plot shpresë të dashurisë

Në një qytet, që duket sikur i nëmur rri !....

Qyteti, sytë lanë në Osumin që ndrin

Merr krahë me Mangalemin, në “ Portën e Pashait”

Tomorri me Shpiragun, si një legjendë perball njeri-tjetrit

Në qytetin e lashtë, me emrin Berat !...

BUKURIA E MALLKUAR…

Rozafa e shёmtuar nga motet ende qan !...

ROZAFA ndrin mbi Bunё

Nё mjegullёn e lashtёsisё humbet thellё

Si njё bukuri qё kthehet nё mallkim…

Rozafa u kthye nё njё mit-murim

Tre vёllezёrit fatit i folёn urtёsisht

Bukuria u bё mallkim

gjer nё kodrёn e Valdomezit njё ndjenjё e hollё !...

Aty ndёrtuan njё kёshtjellё

Kalaja rrёnimin ushqeu qё nga lindja

Me rrёnim demoni mbi mure

Rozafa e shёmtuar nga motet ende qan !...