
SAZAN GOLIKU
BUJKU DHE BEU
(arkaike)
I tha beu me qesendi:
“Unë jam diell, hënë je ti.
Po të preva babanecen*,
të nxij barkun edhe faqen.
Zoti ty të ka bekuar
të bësh jetë të mjeruar.”
Ia ktheu bujku kryengritur:
“Gjithë sa thua i kam ditur.
Unë derdh djersë me bel e shat
nga mëngjesi der në darkë.
Djersa ime të mban gjallë,
ti mbi kalë na vjen vërdallë.
Mos harro, në atë jetë
lakuriq do shkojmë vetë.
Barabar atje do jemi,
kockat bashkë do t’i kemi.”
Vdekjen beu kur kujtoi
rrahu kalin edhe shkoi...
________________
*Bukë misri
Bej ish dhe Gjergj Kastrioti, sl Kont, Dukë dhe Lord Perëndimor; apo Vëllezërit Frashëri, Ismail Qemali me të parë të tjerë.