Albumi i Nënës
Fatmir Terziu
Në këto grime ajri, reflekton imazhi yt,
shtrydhet fati i lashtë, ushqehen rrënjët,
xixëllon vesa e mëngjesit, kristal tek sytë
gjethet ringrihen dhe shumojnë këngët…
…në këtë kopësht, je vetëm Ti e zgjuar,
mbi Albumin me shekuj dritë, me fis e truall,
malli shfleton ditët e i kapërcen si muaj,
Nënë! E shtrenjta ime sa më ke munguar!
Mbledh detet e i fus në gotën time qelibar,
numëroj pluskat zanore të ujësisë mbi qelq
artefakte mitike mbi nurin tënd të bardhë
me sytë? Vetëm loti e di s'e çfarë heq.
Pas syve një botë e thinjur krejt magjike
udhëton mbi bashllagë të mbushur me lule
Albumi rrëmon në krezantemën pellazgjike,
me Dhé katragjyshesh, e akoma më tutje.
E kështu dëgjoj kambanat e kulteve tona,
në kreshme fjalorësh të lodhur prej Fryme,
i zbus si ujqër, dremitjet e mia të vona,
lexoj në sytë e tua të tjera ëndërrime.
Në këto ëndërrime gjithnjë ka një ninullë,
për një nip, një mbesë, e për më shumë,
e sërrish shtrëngoj qepallat e mia me vrull,
e shtrenjta Nënë, e kuptova se isha në gjumë.
E gjumi i tillë ka gjithnjë me sytë një pakt,
i bën poetët të nënshkruajnë botërisht zgjime
e kur Bota e lodhur qëndron e zgjuar në fakt
Nënë, ta dish Ti shlodhesh tek zemra ime.
***
Mother's album
Fatmir Terziu
In these air makeups, your image reflects,
ancient destiny is squeezed, the roots are nourished,
the morning dew sparkles, crystal in the eyes
the leaves rise and multiply the songs…
… In this garden, only You are smart,
on the Album with centuries of light, with tribe and land,
the commodity flips through the days and surpasses them as months,
Mother! My dear how I missed you!
Gather the seas and put them in my amber glass,
count the sound bubbles of water over glass
mythical artifacts on your white grace
with eyes? Only tears know what it takes away.
Behind the eyes a completely magical grey world
travels on tombstone filled with flowers
The album delves into the Pelasgian chrysanthemum,
with the Land of the Four Grandmothers, and still further.
And so, I hear the bells of our cults,
in the fast of dictionaries weary of the Spirit,
soften them like wolves, my late naps,
read in your eye’s other dreams.
In these dreams there is always a lullaby,
for a grandchild, a granddaughter, and more,
I squeeze my eyelids again,
dear Mother, I realized I was asleep.
And such sleep always has a pact with the eyes,
makes poets sign world awakenings
and when the tired World stays awake in fact
Mother, know You relax in my heart.
