MIKU...

MIKU IM VIRON KONA

Si det i thellë, me dallgë e valë.

Si mal i lartë me lisa dhe borë,

Me zërin e qetë dhe të ngadaltë,

Vironi i ëmbël dhe vllazëror.

Në jetë rastësia është dhe fat,

Të njohësh njerëz t’mirë, fisnikë,

Kjo jetë e shkurtër, po aq e gjatë,

Provon sa vlen një shok, një mik.

E dua detin dhe shkumën e tij,

I dua kodrat me portokaj dhe ullinj,

Atje është vendlindja e mikut tim,

Vlora që na zgjon krenari e gëzim.

Jemi pranë në punë e krijimtari,

Shkëmbejmë mendime me vlerë,

Jetën motivojmë, i japim bukuri,

Stina e Vironit është pranverë.

Tiranë, më 24 qershor 2022