
BUKUROSHJA E DROBONIKUT
Bukuroshja e Drobonikut
Kur zbret tatëpjetë
Dridhet Mali i Roshnikut
Flakë ndizen retë.
Unë e di ç’do thosh Osumi
Ç’do thoshte Kalaja
Çupëz moj, na çmende çunat
Bukurihataja…
BUKUROSHJA E KOLONAQIT*
Bukuroshja e Kolonaqit
Kur me zbret nga shkallët,
Nëpër palat e fustanit
Egjeu shkumonë dallgët.
Eh, … te kridhesha me tyre
Sa të shuaja dertin.
Jo më kot shëmben yjet
Dallgëve të detit…
· Lagje e pasanikve Athiniotë.
IDENTITET
Më mori për dore si një të verbër
Dhe më çoi larg,
shumë larg…
Dhe bënë kaq ngricë, dhe bënë kaq terr
Dhe s’di kush është,
dhe s’di kush jam!?…
Faleminderit i nderuar miku im Komi, per komentin e poezive te mia.
Absolutisht keni te drejte kur thoni: "Nje ngjashmeri e ndryshme"!
Sigurisht kane ndryshim. Por jo me kot keto dy poezi lirike i vura prane
njera - tjetres. "Qofshin te bekuara bukuroshet" - thoni Ju. Dhe une them
nje mije here te bekuara; sepse vetem te bukurat, te mirat, krushqite, njerezoret,
i bashkojne popujt, DHE SIDOMOS POPUJT FQINJE, dhe jo sharjet, fyerjet,
provokacionet, luftrat...( Te me fali lexuesi per meditimin, qe Ai e bene me mire se une).
Te perqafoj me mall i dashur mik. Myslimi.
Të emocionojnë këto imazhe vezulluese të bukuroshes së Drobonikut e asaj të Kolonaqit. Një ngjashmëri e ndryshme. E para bën si tërmeti të dridhet mali, të flakërohen retë, të këndoi lumi e gurët e kalasë dhe lajthiten djemtë. Tjetra (po shprehem pakëz me humor) vetëm me palat e fustanit ngre dallgët e detit, tek i cili yjet dhe Poeti hidhen e zhyten thellë të babëzitur (pa pyetur fare për rrezikun e mbytjes) që të shuajnë zjarrin e epshit.
Qofshin të bekuara bukuroshet!
Urime i dashur mik! Kurdoherë me shëndet të mirë e frymëzime! Kozmai.