THIRRJA E RRËNJËVE
Pemë kujdesuni për ne me çadrën tuaj mbuluese,
Mos u zhvishni në sy të diellit të na lini lakuriq!
Se zbret ai nxitimthi e në saç na pjek e djeg
Dhe juve pa oksigjen, do ju thahen mushkëritë.
Kujdesuni për ne acareve,
Gunë leshi të dhirtë përsipër na hidhni!
Nëse doni që me ngricat e akullta dhe juve
Të mos jua ngrijë në damarë gjakun dimri.
Kujdes, nëse s’kujdeseni për ne, dhe, zbuluar,
Në mëshirë të kohës së akullt a zhegut përvëlues na lini
As një thithak nga tonat rrënjë kurrë më s’do të lindi
Dhe ju do të ndjeni se si urith do ju brej kalbëzimi.
