Prof. Dr. Fejzulla Berisha: Kushtrimi i Madh Epik

Kushtrimi i Madh Epik për Shqiptarët Kudo në Botë

nga Prof. Dr. Fejzulla Berisha

Festat e Nëntorit nuk janë thjesht një datë në kalendar; ato janë shenjë e përjetësisë së një kombi me rrënjë të thella historike, thirrje për reflektim, veprim dhe përkushtim ndaj identitetit dhe unitetit kombëtar. 28 Nëntori i vitit 1912 shënon momentin kur një popull i vogël ngriti flamurin mbi Vlorë dhe shpalli pavarësinë e Shqipërisë, duke treguar se guximi, besa dhe uniteti janë fuqitë që krijojnë histori të pavdekshme. Në këtë akt heroik, Ismail Qemali, Isa Boletini, Bajram Curri dhe patriotë të tjerë dhanë shembullin e sakrificës dhe trimërisë, duke treguar se liria nuk është dhuratë, por fitore e përkushtimit, sakrificës dhe zemrës shqiptare. Flamuri i ngritur atë ditë nuk ishte thjesht një copë stofi; ai ishte simbol i shpresës, dinjitetit dhe aspiratës për një komb të lirë, të bashkuar dhe të pavdekshëm, një flamur që përfaqëson jo vetëm Shqipërinë, por gjithë trojet shqiptare në Ballkan.

Në këtë kontekst, kombi shqiptar ekziston si një trup i vetëm me dy subjekte të së drejtës ndërkombëtare: Shqipëria dhe Kosova. Të dy këto shtete mbajnë peshën e historisë, të trashëgimisë kulturore dhe të aspiratave politike të një kombi që ka luftuar për liri dhe identitet. Degët e këtyre trupave shtrihen në të gjitha trojet shqiptare: nga Shkodra në Mal të Zi, nga Kosova e Metohija deri në Preshevë, Bujanoc dhe Medvegjë, nga Tetova dhe Gostivari deri në Çamëri. Të gjitha këto troje janë pjesë e pandashme e historisë dhe shpirtit të kombit shqiptar, duke treguar se uniteti nuk është thjesht ide, por realitet historik dhe moral.

Trashëgimia e mërgatës shqiptare ka qenë dhe mbetet shpina e forcës së kombit. Veprimtarë të shquar të Vatrës dhe komuniteteve shqiptare në Amerikë, Evropë e më gjerë ngritën flamurin e dijes dhe kulturës, duke krijuar shkolla shqipe, botuar libra dhe organizuar aktivitete që ruajnë gjuhën, traditën dhe vlerat e kombit. Konferenca e Vatrës në Boston, 1919, dhe veprimtaria e pandërprerë e diasporës në SHBA, Kanada, Australi dhe Evropë, tregojnë se shqiptarët jashtë atdheut nuk janë thjesht dëshmitarë të historisë, por bërë pjesë aktive të saj, duke mbajtur gjallë flakën e identitetit dhe krenarisë kombëtare.

Brezat e rinj janë trashëgimtarë të një detyre të shenjtë. Ruajtja e gjuhës, historisë, flamurit dhe vlerave të drejtësisë është detyrë e shenjtë kombëtare, themeli mbi të cilin ndërtohet një komb i denjë dhe i pavdekshëm. Nxënësit e shkollave shqipe në diasporë, në Boston, New York, Toronto, Zürich, München dhe kudo ku jetojnë shqiptarët, organizojnë aktivitete për 28 Nëntorin, duke përkujtuar Ismail Qemalin dhe heronjtë e lirisë, duke mbajtur gjallë frymën kombëtare dhe duke i dhënë një dimension të gjallë historisë. Çdo flamur që valëvit në mërgatë, çdo aktivitet që promovon kulturën dhe edukimin shqiptar, është një betim për unitetin dhe lirinë e gjithë trojeve shqiptare.

Heronjtë që nuk harrohen – Isa Boletini, Bajram Curri, Gjergj Fishta dhe shumë të tjerë – tregojnë se sakrifica dhe guximi janë pjesë e ADN-së së kombit shqiptar. Diaspora vazhdon rrugëtimin e tyre, duke treguar se edhe popujt e vegjël mund të ndikojnë në fatin historik dhe të fitojnë liri të denjë. Aktivitetet moderne të mërgatës – manifestime kulturore, kongrese historike, veprimtari diplomatike për njohjen e Kosovës, promovim i kulturës dhe arsimit shqiptar – janë prova e gjallë se trashëgimia e tyre është fuqi që frymëzon dhe udhëheq çdo brez drejt krenarisë dhe përgjegjësisë kombëtare.

Flamuri i lirisë valëvit mbi male, fusha dhe qytete, duke ndriçuar shpresën e brezave, djersën e trimave dhe guximin e atyre që nuk u dorëzuan për atdheun. Ai nuk është vetëm simbol; ai është garanci e bashkimit, krenisë dhe identitetit shqiptar në të gjitha trojet shqiptare dhe në dy shtetet që përfaqësojnë kombin në botën moderne. Vetëm kur dija, drejtësia dhe përkushtimi qytetar bashkohen me dashurinë për atdheun, mund të ndërtohet një komb i lirë, i bashkuar dhe i pavdekshëm.

Festat e Nëntorit janë thirrje e gjallë për çdo shqiptar kudo në botë: nga Vatra Boston dhe New York, Toronto e Detroit, deri në çdo cep të Shqipërisë, Kosovës, Maqedonisë së Veriut, Malit të Zi, Preshevës, Bujanocit, Medvegjës dhe Çamërisë. Secili ka përgjegjësi të ruajë dhe afirmojë identitetin kombëtar, të kontribuojë në edukimin e brezave të rinj dhe të promovojë unitetin dhe solidaritetin kombëtar. Aktivitetet kulturore dhe përkujtimore, shkollat shqipe, konventat historike dhe iniciativat diplomatike janë dëshmi e fuqisë së kombit që nuk harrohet dhe nuk dorëzohet.

Ky tekst është kushtrim kombëtar, thirrje për reflektim, veprim dhe unitet. Ai i kujton çdo shqiptari se fuqia e dijes, drejtësisë dhe përkushtimit është themeli mbi të cilin ndërtohet një komb i lirë, i denjë dhe i pavdekshëm. Festat e Nëntorit nuk janë thjesht një datë; ato janë testament historik dhe moral, simbol i unitetit, krenarisë dhe shpirtit të pathyeshëm të çdo shqiptari kudo në botë dhe në çdo cep të trojeve shqiptare.