MYSLIM MASKA
POEZI
KARRIGIA
S’të mbyt litari
As karrigia që të heqin poshtë këmbëve
Por FAJI…
KRIMBAT…
KRIMBAT JANË TË NDYRË, TË NEVERITSHËM
Te pistë janë krimbat!
Ata na e hëngrën,
Dhe po na e hanë tërë jetën…
Edhe kur të vdesim,
Krimbat do të na hanë
Por këta,
Janë krimba TË NDERSHËM…
BLETA
Bleta vdiq mbi një lule,
Duke thithur nektarin,
Për t’ua çuar të tjerëve.
Këtë herë
Nuk mundi t’ua çojë:
Vdiq me mjaltë në gojë…
***
Zogjtë fluturuan pa e ditur për ku!!!
Foletë u kalbën,
Pemët u thanë;
Qielli u bë tokë:
Sa fëmijët loznin me yjet si me prushin.
Toka u bë qiell;
Ngjyre meiti,
Dyll:
Kur hodha sytë lart,
Qava hidhur,
Se s’pash asnjë yll…
Faleminderit i nderuar z.Athanasiu per komentin! Sic thote proverba: " Me mire nje Prift i mencur, se sa njezete cobane qe kane veshur "MANTELIN " e Priftit"... Me respekt, Myslimi.
Xing.
Krijime poetike jo vetëm tejet të ndjera, por edhe me një ide
ku mendimi dukshëm reflekton. Urime i nderuari Myslim!
Xing.
I nderuar miku im Komi. Te falnderoj perzemersisht per vleresimin e poezive te mia. Me rralle e per per malle, thone... Te perqafoj, Myslimi.
Urime i dashur Myslim, edhe për këto poezi më të reja, që ashtu si urori me eshkën bëjnë xixa dhe ia ndezin ndjenjën e mendlmin lexuesit. Më vjen shumë mirë që me muzën vijon të jesh në të njëjtën situatë si të dhëndrit me nusen në muajin e mjaltit.
Shëndet e gjithë të mirat! Kozmai.