Mihal Gjergji: BALADË PËR MESTAN UJANIKUN

Nga Mihal Gjergji

Shfryn’ Baba Tomorri

pyet Ujanikun:

Ku humbi Mestani

që s’e njihte frikën?

Krismat e një trimi

kujt i prishën punë?

Në s'i shkonte fjala

kisha shkrepur unë...

Si s'gjete vend varri

afër perëndisë?

Pse t’u bë Skrapari

si shkëmb i Skithisë?

Në një portë balade

të pret çeta plakë

Me një zë komande

shtigjet ndizen flakë

Pas të ndjek jot shoqe

foshnjën brenda djepit

Fatin e mbërtheve

tek rryp i dyfekut

Sipër tradhëtia...

ja nxinë jetën birit

Për ty Shqipëria

dhimbje brenda gjirit

Heshti Kahremani (!)

s’folën skrapalinjtë

Nxin katil fermani

që nxirosi bijtë

Brenda një bodrumi

busti yt bën gjumë

S’derdhet Ujaniku

dhe t’i mbyt si lumë!

Lisat tundin krahët

mbi honet e thella

Ku shkuan bajrakët

që mbronin kështjella?

Tok me kujen tënde

klithin mijëra zëra

Bashkë me 'Çetën plakë"

I humbëm të tëra!    

(Skrapar, Korrik 2017)

P.S: Mestan Ujaniku, luftetar i shquar, komandant i çetës plakë të Skraparit, mbas çlirimit dënohet si pjesmarres me "grupin e deputetëve" dhe vdes ne burg. Eshtrat e tij ende s'janë gjetur. Busti i ketij atdhetari s'ështe pranuar nga drejtuesit e pushtetit vendor të Skraparit (!), edhe pse Mestani eshte vleresuar nga Presidenti i Republikes A. Moisiu.