KU DO TA GJEJMË KASTRIOTIN?
Nga Luan Çipi
Një lajm i beftë në eter,
Sikur u shkrua me dorë:
Kaçi ynë, iku si errë
Më tridhjetenjë dhjetor!
E la të helmuar Florën,
Djalin dhe vajzën flori;
E la të hutuar Vlorën:
Si mund të vdes kaq i ri?
I pa sëmurur një herë,
Për çdo ditë peshkim në det,
Lart e poshtë me shokë të tjerë
Dit’ e natë n’ motoçikletë.
Pa e kthyer fjalën kurrë,
Kurdoherë me besë si burrë,
Me shokët e kishte grurë,
Buzëgazi, gjithë nur.
Për grua dhe për fëmijë,
Ishte dashuri e rrallë;
Për shokë, miq e gjitoni:
Në gëzime dhe në hall!
Po Alberti, që la pas,
Ku do ta gjej ngushëllimin,
Vëllai i vetëm shend e gaz,
I pa fat, gjeti amshimin.
Po qan Vlorë, Zvërnec e Kume,
Motori, më s’do gjëmojë,
Po për ne, përherë më shumë
Kastriot Bani, do rrojë!
Hollandë, 01.01.2020
