Nga Petrit Malushi
Dielli im
I ndritshmi Diell, rreze lëshon edhe për mua,
I lehti ajër, oksigjenin nuk ma kursen,
Pashtershëm uji, pastër rrjedh në krua.
Të timen jetë, dielli-uji-ajri ushqejn !
Gatuar me brumin e mirësisë
Në ditët Shenjt marr bekim.
Ma driton rrugën Dritë e Perëndisë,
E bukura jetë ecën pa trazim.
Por rreth më sillen disa trutharë,
Që Planet e Diell i duan nën sqetull
Dhe për ç’jep natyra të bëhen pronarë…
Dielli është i imi, o orëmbetur !
Ftesë në ditë pranvere !
Në ditë pranvere u bëj ftesë
Shpirtdimërve të mos mungojnë.
Prej vetes le të flakin pjesë
E me pranverë t’i zëvendësojnë.
Ta shkrijnë akullin e thellë,
Të zezat re t’i shtyjnë tutje.
Të hapin vendth për të mbjellë
Pemë dashurie, lule shpirtzbutje.
Pranvera sjell globit mbarë
Jetëpërtëritje e ngrohtësi.
Në shpirtin tuaj mbillni farë
Frutarritëse për miqësi.
